دیدگاه امام خمینی(ره) درباره لزوم اجرای عدالت در جامعه
گروه بین‌الملل ــ رامش چندرا سینها، رئیس شورای تحقیقات فلسفه هند در دومین دور گفت‌وگوی دینی با هندوئیزم، گفت: امام خمینی(ره) بین مستضعفان و مستکبران تمایز قائل شد و خواهان آن بود که عدالت در معنای واقعی خود متجلی شود.
به گزارش ایکنا؛ رامش چندرا سینها، رئیس شورای تحقیقات فلسفه هند در دومین دور گفت‌وگوی دینی با هندوئیزم که با موضوع صلح و عدالت در دیدگاه اسلام و هندوئیزم و به کوشش سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی صبح امروز، 4 شهریور، برگزار شد، گفت: تقرب به خداوند موضوعی است که پیامبران الهی به آن تأکید دارند. در همین راستا بشر نیز مشتاق نزدیک شدن به خداوند است. این موضوع در ادیان هندوستان به شکل «سن کراچا» مطرح است.
وی در توضیح این عبارت گفت: اتحاد با خداوند در این عبارت معنی پیدا می‌کند. انسان از این طریق به یک ارتقای معنوی دست می‌یابد و به خدا نزدیکتر می‌شود. آنچه از ادیان ابراهیمی درک می‌شود، این است که انسان نمی‌تواند با خداوند یکی شود. اقبال لاهوری در این باره مطرح کرده است که وحدت وجود با خداوند قابل ایجاد نیست.
سینها ادامه داد: بنا به گفته اقبال، انسان خدا نیست و از خدا هم جدا نیست. در مکتب هندوئیزم، یک خدا در تمام روح‌ها و تمام هستی وجود دارد. تفاوت و تبعیض در این مکتب مجاز نیست. عدالت در برابری طبقات پایین و متوسط جامعه با دیگر طبقات باید ایجاد شود و این افراد در مرکز جوامع قرار بگیرند.
وی به مطلبی درباره همبستگی به قلم امام خمینی(ره) اشاره کرد و افزود: ایشان از برابری همه انسان‌ها سخن گفته است و تأکید دارد که مستضعفان جهان باید در برابر قدرت‌های جهان بپا خیزند. امام خمینی(ره) بین مستضعفان و مستکبران تمایز قائل شد و خواهان آن بود که عدالت در معنای واقعی خود متجلی شود.
سینها گفت: در هندوئیزم نیز از افرادی که مورد تبعیض قرار گرفته‌اند یاد شده است که باید ساختارشکنی کنند و تبعیض بین یک بشر با بشر دیگر و یک جامعه با جامعه دیگر وجود نداشته باشد.
وی اظهار کرد: عدالت، بالا کشیدن طبقات مستضعف و قرار دادن آنها در مرکز جوامع است، به گونه‌ای که برای این کار باید ساختارشکنی نظام ارزشی پدید آید. روح سخن امام خمینی(ره) این بود که عدالت در بهسازی طبقات پایین جامعه است. اقشار هر طبقه باید دوباره ساخته شوند. عدالت در بازسازی جامعه پدیدار می‌شود و طبقات پایین در مرکز قرار می‌گیرند.
سینها افزود: با ساختارشکنی می‌توان نظام ارزشی جدیدی را خلق کرد. ما باید به کرامت تفاوت‌ها احترام بگذاریم. در همین راستا هویت دینی قرآن را نمی‌توان از دست داد. ما اعتقاد داریم مشترکاتی بین اسلام و هندوئیزم وجود دارد.
وی گفت: موضع من در این باره آن است که به دیگران احترام می‌گذاریم تا بتوانیم زندگی کنیم و دنیا را به مکانی خوب تبدیل کنیم و قدرت معنوی را نیز رشد دهیم. زمانی عدالت ایجاد می‌شود که نقش سازنده دین برجسته شود.
اسلام دین صلح است
ابهی کمار سینگ، رایزن فرهنگی هند در ایران نیز در این نشست عنوان کرد: من به اینکه اسلام دین صلح است اعتقاد دارم. اسلام به معنی عشق، همنوع‌دوستی و حسن نیت است. صلح، عدالت و برابری با هم در یک مسیر حرکت می‌کنند. نظم هند تحت تأثیر اسلام اصلاح شد و پیروان هندوئیزم و اسلام هر دو در صلح زندگی کرده‌اند.
انتهای پیام
