به گزارش ایکنا؛ حماسه عاشورا یکی از تأثیرگذارترین جریانات دینی و تاریخی بر اندیشه رهبران سیاسی انقلاب اسلامی ایران به حساب میآید. برخورداری از روحیه عاشورایی و حرکت در مسیری که امام حسین(ع) با قیام خود برای همگان ترسیم فرمود، رمز موفقیت انقلاب اسلامی در سال 57 است. از این جهت، اهمیت ماه محرم و حماسه حسینی در کلام امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری حائز توجه ویژه است. در این نوشتار مروری خواهیم داشت بر جایگاه ماه محرم در بیانات مقام معظم رهبری و اهتمام ایشان به بزرگداشت این حماسه تاریخی.
رمز شکستناپذیری انقلاب اسلامی
معظمله در دیداری که سال 83 با رئیسجمهور وقت و هیئت دولت داشتند، عامل مجاهدت و شهادت را که مهمترین محور حرکت سیدالشهداء(ع) است به عنوان رمز شکستناپذیری انقلاب اسلامی قلمداد کردند و فرمودند: «ملتی که ماه رمضان دارد، خدا را دارد؛ ملتی که محرم را دارد، مجاهدت و شهادت را دارد و ملتی که مجهز به ابزار مجاهدت و متکی به خداست، هرگز مغلوب نخواهد شد.»
نعمت سوگواری بر سیدالشهداء
با این توصیف یکی از ثمرات ماه محرم، ترویج روحیه ایثار و مجاهدت در جامعه است، اما ثمرات عاشورا نهتها به همین مورد خلاصه نمیشود. ثمرات بسیار ماه محرم و حماسه حسینی به حدی است که میتوان از آن با عنوان بزرگترین نعمتی الهی یاد کرد. آیتالله خامنهای در اینباره تصریح دارند: «از بزرگترین نعمتها، نعمت خاطره و یاد حسینبنعلی(ع)، یعنی نعمت مجالس عزا، نعمت محرم و نعمت عاشورا برای جامعه شیعیِ ماست»(بیانات در دیدار جمعی از روحانیون کهگیلویه و بویراحمد در سال 73).
لزوم تبیین معارف قرآنی عاشورا
حال که چنین نعمت بزرگی به ما عنایت شده است، باید به این مسئله توجه کنیم که وظیفه ما در قبال این نمعت الهی چیست. یکی از مهمترین وظایف، تبیین و تبلیغ اهداف قیام حسینی است. اهداف قیام حسینی، تفسیر عینی همان معارفی است که در قرآن کریم بیان شده است. مقام معظم رهبری در دیدار جمعی از روحانیون در سال 72 بر لزوم تبیین معارف قرآنی عاشورا تأکید کردند: «در ماه محرّم، معارف حسینی و معارف علوی را که همان معارف قرآنی و اسلامیِ اصیل و صحیح است برای مردم بیان کنید.»
ایشان در همان دیدار درباره نقش قیام عاشورا در تداوم و پویایی دین اسلام اظهار کردند: «اساس دین با عاشورا پیوند خورده و به برکت عاشورا هم باقی مانده است. اگر فداکاریِ بزرگِ حسینبنعلی(ع) نمیبود که این فداکاری، وجدان تاریخ را به کلّی متوجّه و بیدار کرد در همان قرن اول یا نیمه قرن دوم هجری، بساط اسلام به کلّی برچیده میشد. قطعاً اینگونه است. اگر کسی اهلِ مراجعه به تاریخ باشد و حقایق تاریخی را ملاحظه کند، این را تصدیق خواهد کرد. چیزی که وجدان جامعه اسلامی را در آن زمان برآشفت و اسوه و الگویی برای بعدیها شد، همین حادثه عجیبی بود که تا آن روز در اسلام سابقه نداشت. البته بعد از آن، نظایر بسیاری پیدا کرد؛ اما هیچ کدام از آن نسخهها مطابق اصل نبود. امّت اسلام شهیدان زیادی داد. شهدای دستهجمعی داد. اما هیچ کدام به پای حادثه عاشورا نرسید. حادثه عاشورا، در اوج قلّه فداکاری و شهادت باقی ماند و همچنان تا قیامت باقی خواهد ماند. «لا یوم کیومک یا اباعبداللَّه.» ما شیعیان، از این حادثه، خیلی بهره بردهایم. البته غیر شیعه هم، استفاده کردهاند.»
امیدبخشی در اثر توجه به ماه محرم
تبلیغ و بزرگداشت قیام عاشورا نهتنها مایه دلمردگی و ترویج روحیه یأس و ناامیدی در جامعه نیست، بلکه میتواند کاملاً امیدبخش باشد. معظمله در این خصوص چنین توضیح میدهند: «حکومت و حاکمیت و اعلای کلمه اسلام و ایجاد امید به برکت اسلام در دل مستضعفان، آثار محرّم است.» (بیانات در دیدار جمعی از روحانیون، در سال 68)
انتهای پیام