Munafunci shi ne babban makiyin al'umma

Munafunci da munafunci suna daga cikin halayen da ake ganin su a matsayin cuta ce da ke iya cutar da al’umma da yawa. Dubi-duka na mutuntaka da rigingimu na ciki da waje suna daga cikin sifofin mutanen da suke da munafunci, wanda ke sa ayyukansu da maganganunsu da halayensu da na zamantakewa su bambanta da sauran.

Daya daga cikin muhimman batutuwan da aka tattauna a cikin surori daban-daban na Alkur'ani shi ne batun munafunci. Munafunci shine ma'anar munafunci da adawar bayyanar da ciki. Alkur'ani ya ambaci wata kungiya da ake kira "munafukai" wadanda ba su da ikhlasi da jajircewa wajen yin imani, kuma ba su da karfin gaba da jajircewa a fili, amma sun kutsa cikin musulmi na hakika, kuma tun da suna da kamannin Musulunci, sau da yawa yakan kasance da wahalar gane su. Alkur'ani ya bayyana ainihin alamun layinsu na ciki.

Tun da Musulunci ya fi shan wahala daga munafukai a tsawon tarihinsa, Kur'ani ya yi magana da munafukai a cikin mafi fayyace kuma kakkausan harshe.

Alamar farko ta munafunci ita ce kamanni biyu na kamanni da na ciki. Misali, suna bayyana addini da imani da harshensu, amma babu imani a cikin zukatansu. Wannan qarya ita ce babbar ginshiqin munafunci.

Wata alamar munafukai ita ce zage-zagen karya, wanda ake daukarsa daya daga cikin dabarun munafukai. Idan wannan kungiya ta ga asirinsu ya tonu, sai su musanta gaskiyar lamarin, har ma da rantsuwar karya don tabbatar da gaskiyarsu.