Tushe da nau'ikan cin amana

Tehran (IQNA) Daya daga cikin dabi’un da ba su dace ba da Alkur’ani ya yi la’akari da su shi ne cin amana da nau’insa. Har ila yau, Alkur'ani ya bayyana tushen cin amana ga mutane.

Cin amana na daya daga cikin dabi'un da ke kai ga ruguza ginshikin al'umma kuma an yi Allah wadai da shi a cikin nassosin addini. Cin amana wani nau'in cin amana ne kuma yana haifar da saba alkawari da rasa amana. Amana wani lokaci abu ne na zahiri, amma kuma ana ɗaukar alkawari a matsayin irin amana. Don haka ne idan mai aure ya kulla alaka da wani, sai su ce masa maci amana ko maciya amana. Wanda ya yi cin amanar kasa shi ake ce masa maci amana.

Daya daga cikin tushen cin amana shine kula da son kai. Ruhin Amara na daya daga cikin jihohin da mutum baya bin dalilinsa a cikinsa, don haka ne yake fama da zunubi da kuskure. Ikon Amara shine mafi ƙanƙanta matakin ɗabi'ar ɗan adam kuma yana karkata mutum ga ƙazanta da zunubi.

Wani tushen cin amana shi ne shirka da rashin cikakken imani da ikon Allah da arziƙinsa. Mutanen da ke da raunin imani wani lokaci suna ba da kai ga cin mutunci da cin amana. Suna ganin idan ba su yi ha'inci ba, za a bar su a baya a rayuwa, kuma ba za a biya musu bukatunsu ba.

1. Cin amanar Allah da Annabi: Ayar Alkur’ani ta hana mutum cin amanar Allah da Annabi (Anfal: 27).
2. Cin amanar mutane: A cikin wannan aya Allah ya yi umarni da cewa mutum ya kasance mai matuqar kula da amanar mutane kada ya ci amanarsu (Anfal: 27).