Sanin Allah daidai ga bayyane da na boye
Sura ta tamanin da bakwai a cikin Alkur’ani mai girma ana kiranta da “Aali”. Wannan sura mai ayoyi 19 tana cikin sura ta talatin. Al-Ala, wacce ita ce surar Makka, ita ce sura ta takwas da aka saukar wa Annabin Musulunci.
Ana kiran wannan sura “Aali” domin wannan kalma ta zo a aya ta farko. Al-Ala yana nufin maɗaukaki, ɗaukaka kuma sama da komai, wanda yana ɗaya daga cikin sifofin Allah.
Ayoyin budaddiyar sura sun kira Annabi (SAW) da yabo da godiya sannan ya lissafo sifofi guda bakwai ga Allah da ci gaba da yin magana a kan kaskantar da kai da muminai da fasiqai da kafirai da musabbabin jin dadi da kunci ga wadannan kungiyoyi guda biyu.
Babban jigon surar Al-Ala shi ne tauhidi da ba da muhimmanci ga mafi girman matsayi na zatin Allah da kuma alkawuran da Allah ya yi game da Annabi. Haka nan wannan sura tana da sassa biyu; Kashi na farko shine magana da Annabi (SAW) da yi masa umarni. Haka nan, an ambaci sifofin Ubangiji guda bakwai a wannan sashe.
Bayan halittar halittu, Allah ya dora su a kan tafarkin ci gaba da kamala. Sannan ya ba da misali da yadda ake tsirowar tsiro daga kasa don dabbobi su ci sai ya bushe ya yi baki, sannan ya yi bushara ga Manzon Allah (SAW) cewa za mu koya maka Alkur'ani ta yadda ba za ku taba mantawa da shi ba, Kurdawa kuma muna shirya muku hanya mai sauki don yada addininku.
Wannan sura ta raba mutane gida biyu sabanin gayyatar da Annabi (SAW) ya yi: kungiyar da ta zo wurin Manzon Allah (SAW) saboda tsoron Allah da kuma kungiyar da ta kaurace wa Manzon Allah (SAW) wanda makomarsa da azabarsa ce. Wuta mai girma, a cikinta suke shiga, kuma bãbu hanyar rayuwa, kuma bãbu hanyar mutuwa.
