Hanyar shiriyar Sayyidina Ibrahim (a.s).
Daya daga cikin hanyoyin tarbiyya a rayuwar Annabawa (SAW) musamman Ibrahim (a.s) ita ce hanyar da ta saba wa dabi’u na fasikanci. Wato idan wani ya gane cewa akwai mummunar dabi'a a cikin kansa ko kuma wani mutum, sai ya karfafa dabi'u ko ayyukan da suka saba wa waccan mummunar dabi'a.
Misali: Idan mutum ya san cewa halin girman kai yana cikinsa, to ya zama mai tawali’u a cikin ayyukansa ta yadda da lokaci dabi’ar girman kai za ta gushe.
Dole ne kociyan ya san munanan ɗabi'un da aka ƙirƙira su gaba ɗaya a cikin mai horarwa, sannan yin aiki da shi ta hanyar ba da umarni zai sa waccan mummunar ɗabi'a ta yi rauni kaɗan da kaɗan har sai ta ɓace gaba ɗaya.
Akwai misalai guda biyu a cikin kur’ani cewa Annabi Ibrahim (AS) ya yi amfani da wannan hanyar horarwa a kan mushrikai da kafirai:
Akan Nimrod
“Shin, ba ka ga (kuma ba ka sani ba) wani (Nimrod) ya yi jayayya da Ibrahim game da Ubangijinsa? domin Allah ya ba shi mulki; (Kuma sabõda ɗan iyawa kaɗan sai iskar girman kai ta bugu da shi.) A lõkacin da Ibrãhĩm ya ce: "Allahna ne Mai rãyarwa, kuma Yanã matar da shi." Ya ce: “Ni ma ina rãyarwa, inã mutu! (Kuma domin ya tabbatar da haka, kuma ya sa mutane su yi shakka, sai ya umurci fursunoni biyu da su bayyana, ya ba da umarnin a saki daya, a kashe daya) Ibrahim ya ce: “Allah yana fitar da rana daga gabas; (Idan kana faɗin gaskiya kai ne mai mulkin duniya,) ka kawo rana daga yamma! (A nan) wannan kafiri ya gigice, ya gigice. Kuma Allah ba Ya shiryar da mutane azzalumai.” (Baqarah: 258).
Bisa ga wannan ayar, Nimrod ya yi iƙirarin cewa mutuwa da rayuwar mutane suna hannunsa. Amma da wayo, Annabi Ibrahim (AS) ya sa Nimrod ya daina rufawa gaskiya da ruguzawa.
Ibrahim (a.s) ya yi magana da Nimrod ta yadda a shirye yake ya yarda da Nimrod a matsayin Allah, amma ta hanyar kwatanta siffofin Allah, ya roki Nimrod ya yi haka domin ya fallasa rauninsa.
