Wurin Zaman Mutanen Nuhu
Nuhu (AS) shine Annabi na farko bayan Shitu da Idris (a.s). Ya kasance yana aikin kafinta kuma yana daga cikin Annabawa na farko kuma daya daga cikin manya da manya manyan Annabawa. Shi ne kakanni na bakwai bayan Adamu kuma uban ’yan Adam na biyu.
Annabi Nuhu ya kira mutanensa zuwa ga bauta da bauta wa Allah makadaici, ya kuma hana su bautar gumaka, ya kuma yi gargadin azabar babbar rana (guguwa da tashin kiyama). Mawadata da masu hannu da shuni na mutanensa, masu adalcin kai kuma masu ruhin aljanu, sun danganta batarsu ga Nuhu; Amma Annabi cikin ladabi da ladabi ya ce: “Me zan yi da bata? A’a, ni manzo ne daga Ubangijin talikai, mai isar da saqon Ubangiji zuwa gare ku.” (A’araf: 61 da 62).
Mutanen Nuhu, ban da manyansu da masu arziki, suna da ruhin shaidan, wato girman kai da girman kai. Sun kira Nuhu (AS) makaryaci kuma mahaukaci. Kuma an lissafta mabiyansa a matsayin gungun ‘yan daba. An umurci Annabi Nuhu (AS) da ya gina jirgi don ceton muminai na mutanensa da dabbobi daga guguwa.
Yanzu tambaya ta taso, shin ina wurin mutanen Nuhu (AS) suke, kuma a ina wadannan mutane suka rayu, haka nan kuma a wace kasa ne Nuhu (AS) ya gina jirgin? An ce masallacin Kufa shi ne gida da masallaci (wurin sallah da ibada) na Annabi Nuhu, yana gina katafaren jirgi a birnin Kufa, daidai inda babban masallacin Kufa yake a yau.
Masallacin Kufa na daya daga cikin muhimman masallatan musulmi guda hudu da aka gina a birnin Kufa na kasar Iraki. Wannan masallacin yana tazarar kilomita 12 arewa da birnin Najaf. Musulmai sun yi imanin cewa Adamu ne ya fara gina wannan masallaci. Masallacin Kufa yana da falaloli marasa adadi a madogaran ruwaya, kamar Imam Ali (a.s.) ya ce: Akwai gidajen sama guda hudu a duniya: Masallacin Harami, Masallacin Annabi, Masallacin Baitul Maqdis da Masallacin Kufa.
