Бо вуҷуди нокомии Бенёмин Нетаняҳу, нахуствазири режими ҷинояткор ва кӯдаккуши саҳюнистӣ ва кобинаи ӯ дар дастёбӣ ба аҳдофи эъломшудаи ҷанги алайҳи Ғазза, аз ҷумла нобудии ҷунбиши исломии Ҳамос, озодсозии усаро, таҳмили тарҳи саҳюнистӣ барои ояндаи Ғазза ва низ водор кардани фаластиниён ба тарки сарзаминашон, ӯ ҳамчунон талош мекунад режими ҷинояткор ва кӯдаккуши саҳюнистиро ба унвони давлати шикастнопазир ҷилва диҳад, ҳарчанд аз тамоми эътилофҳои ҷаҳонӣ ва абзорҳои иттилоотии худ баҳра гирифтааст.
Нозирон ва коршиносон мӯътақиданд, ки Нетаняҳу дар вазъияти адами воқеъгарои сиёсӣ ё ба истилоҳ «ҳолати инкор» ба сар мебарад ва шикастро намепазирад. Ин инкорро метавон дар интихоби будани иттилооте, ки режими ҷинояткор ва кӯдаккуши саҳюнистӣ мунташир ё пинҳон мекунад ва ба таври махфёна ба расонаҳо дарз медиҳад, мушоҳида кард.
Нахуствазири режими ҷинояткор ва кӯдаккуши саҳюнистӣ бо истифода аз пӯшиши динӣ, дар пайи дастёбӣ ба аҳдофи низомӣ аст. Ҷанге, ки ба тӯлонитарин ҷанги таърихи режими табдил шуда ва ба унвони ҷанги фарсоишӣ ба дохил низ кашида шуда ва таъсироти вайронгарн бар амният, иқтисод, кишоварзӣ ва фановарии режими ҷинояткор ва кӯдаккуши саҳюнистӣ гузошта ва дар канори он ҷабҳаи дохилиро тазъиф карда ва буҳронҳое барои низомиёнаш ба ҳамроҳ доштааст, ҳарчанд онҳоро пинҳон мекунад.
Режими ҷинояткор ва кӯдаккуши саҳюнистӣ аз оғози амалиёти Тӯфони Ал-Ақсо дар ҳафтуми октябри 2023, мафҳуми мубтанӣ бар «ҷанги дини»-ро матраҳ карда ва ин истилоҳ ба яке аз пуркорбрдтарин истилоҳоти расмӣ ва расонаӣ табдил шудааст ва ба вижа дар буҳронҳои дохилии режим ва ҷанги онҳо дар Ғазза ва Лубнон нақши пурранге дорад.
Ошкор аст, ки Нетаняҳу ба қарор додани ҷанг дар чорчубҳои динӣ такя дорад. Ӯ номи таҷовуз ба Ғаззаро аз «шамшерҳои оҳанин» ба «ҷанги қиёмат» тағйир дода ва ба назар мерасад, ки ба набарди Ҳармагеддон (Кӯҳи Магдео), ки дар манобеъи тавротӣ ба унвони ҷанги байни хайр ва шар ё ҷанги байни Худо ва шайтон тавсиф шуда, ишора дорад.
Нетаняҳу талош дорад то аз пӯшиши динӣ барои тавҷеҳи ҷиноёти хунин дар Ғазза ва тақвияти ҷабҳаи дохилие, ки мамлув аз таноқуз ва тафриқа аст, истифода кунад. Ӯ тасаввур мекунад, ки машғул кардани афкори умумии ин режим бо падидаи вуҷуди як таҳдиди хориҷӣ, ҳимояти мардумӣ ва байналмилалиро барояш ба армағон меоварад.
Коршиносон бар ин боваранд, ки иқдомоти Нетаняҳу қимори бохтаи дигаре аст, зеро дигар муҳаррикҳои динӣ наметавонанд неруҳои бештаре ҷазб кунанд. Бо бозгашти буҳрони марбут ба сарбозгирӣ аз яҳудиёни мутаассиби мазҳабии (Ҳаридим) ва адами тамоюли онон ба хидмат, ин масъала ба буҳрони дарун кобинаи режими ҷинояткор ва кӯдаккуши саҳюнистӣ табдил шудааст.
Дар ҳамин ҳол, афзоиши мухолифатҳо дар миёни низомиёни саҳюнистӣ низ монеъи идомаи ин ҷанг шудааст. Рӯзномаи «Haaretz» дар июни 2024 гузориш дод, ки 42 низомии захира, ки дар ин ҷанг хидмат кардаанд, дар поёни моҳи май, аввалин номаи расмии имтиноъ аз хидматро имзо карданд ва эълом карданд: «Мо дигар ба хидмати низомӣ дар Ғазза бознахоҳем гашт, ҳатто агар бобати ин мавзеъ худ баҳои сангине бипардозем.»
Аз нукоти ҷолиби таваҷҷуҳи ин мабоҳис ин аст, ки кобинаи режими ҷинояткор ва кӯдаккуши саҳюнистӣ ба низомиёни захира музойидаи бештаре нисбат ба соири низоимён медиҳад, аз ҷумла пардохти ҳуқуқи моҳонаи ду баробар бештар, кумак ба иҷораи маскан (то сақфи 1048 шикил дар моҳ) ва таъйини онон барои нигаҳбонӣ аз марзҳо аз тариқи замин, ҳаво ва дарё; Аммо бо ин вуҷуд, ин низомиёни саҳюнистӣ аз идома хидмат имтиноъ мекунанд.
https://tajikpress.com/2024/11/13/