Режими саҳюнистӣ дар гирдоби фишорҳои физояндаи сиёсӣ ва низомӣ
Дар аввали солҳои 2000, режими Исроил кӯшиш мекард, ки бо давом додани сиёсати “исролисозии” қаламравҳои ишғолӣ тавассути истифодаи нерӯҳои низомӣ ва маҷбур кардани аҳолии араб ба истиқболи созишномаи расмии амниятӣ бо давлатҳои арабӣ, мустақиман мавқеи худро дар минтақа тақвият бахшад. Вале бо гузашти замон, хусусан пас аз амалиёти низомии ахир дар Ғазза ва Лубнон, натиҷаи мусбат ва устувор барои режими саҳюнистӣ намерасад.
Ҳамалоти шадиди Ҳизбуллоҳ ва фаластиниҳо, ки тавассути низомҳои мушакӣ ва фаъолиятҳои таҳқиқотӣ ҳарчӣ бештар бар зидди Исроил равона шуда, нишон медиҳад, ки тарҳҳои низомии Исроил дар муқобили муқовиматҳои марзии арабҳо шикаст мехӯранд. Ҳамчунин, вазъи дохилии Исроил низ аз таъсири шикастҳо ва бӯҳрони иқтисодӣ манфиат намебарад. Маҳз дар чунин фазо, режими саҳюнистӣ, ки пештар кӯшиш мекард, ки бо истифода аз бартарии низомии худ пешравиҳо ба даст орад, акнун шикастҳои стратегиро қабул кардан мегирад.
Қисмати муҳимтарини шикаст барои Исроил, ба хатар меандозад, ки минтақаи Ховари Миёна бо таҳдидҳои ҷиддии амниятӣ рӯбарӯ хоҳад шуд. Вокунишҳои шадиди кишварҳои арабӣ, ҳамчунин наслҳои ҷавон дар қаламрави ишғолӣ ва дар саросари Ховари Миёна, таърифи мухолифат ва таҳдидҳои бештарро ташкил медиҳанд. Аз ин рӯ, режими саҳюнистӣ, ки таҳти шароити шикаст қарор дорад, имкони бештар барои риоя кардани ҳуқуқи инсон, таъмини субот ва барпо кардани як манзараи мусбат дар минтақа пайдо намекунад.
Хулоса, режими саҳюнистӣ дар гирдобе аз шикаст қарор дорад. Нерӯҳои муқовиматии Ҳизбуллоҳ, фаластиниҳо ва дигар ҳаракатҳои муқовиматӣ, бо вуҷуди тамоми кӯшишҳо ва таҳдидҳои низомии Исроил, шикастҳоеро бар зидди стратегияи онҳоро ба даст овардаанд. Тавассути шикастҳои пайваста ва таҳаввулоти ҷомеаҳои арабӣ, режими саҳюнистӣ акнун бо фишорҳои амиқ дар дохили минтақа ва байналмилалӣ рӯбарӯ аст.
https://tajikpress.com/2024/12/17/
