Нигоҳе ба зиндагии Исо (а) дар Қуръон - 3
Дар Қуръони Карим ин достон чунин омадааст:
وَقَوْلِهِمْ إِنَّا قَتَلْنَا الْمَسِيحَ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ رَسُولَ اللَّهِ وَمَا قَتَلُوهُ وَمَا صَلَبُوهُ وَلَكِنْ شُبِّهَ لَهُمْ وَإِنَّ الَّذِينَ اخْتَلَفُوا فِيهِ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مَا لَهُمْ بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِلَّا اتِّبَاعَ الظَّنِّ وَمَا قَتَلُوهُ يَقِينًا * بَلْ رَفَعَهُ اللَّهُ إِلَيْهِ وَكَانَ اللَّهُ عَزِيزًا حَكِيمًا
"Ва гуфтанд: «Мо Масеҳ, Исо писари Марям, паёмбари Худоро куштем.» Вале онҳо ӯро накуштанд ва бар дор накашиданд, балки амр бар онҳо муштабеҳ шуд. Ва онон, ки дар бораи ӯ ихтилоф карданд, аз он дар шакку гумон ҳастанд ва ҳеҷ донише дар ин бора надоранд, магар пайравӣ аз гумон мекунанд. Албатта ӯро накуштанд. Балки Худо ӯро назди худ бардошт ва Худо тавоно ва ҳаким аст." (Нисо/157-158)
Дар ояти дигар фармудааст: إِذْ قَالَ اللَّهُ یا عِیسَى إِنِّی مُتَوَفِّیک وَرَافِعُک إِلَی وَمُطَهِّرُک مِنَ الَّذِینَ کفَرُوا
"Ба ёд биёвар он гоҳро, ки Худо гуфт: «Эй Исо, ман туро қабз мекунам ва ба назди худ боло мебарам ва туро аз [асари] онҳое, ки кофир шуданд, пок месозам.» (Оли Имрон/55)
Ин оятҳои шарифа далолат мекунанд, ки ҳазрати Исо кушта нашуд, балки ба осмон бурда шуд. Яҳудиён иддао мекарданд, ки Исо кушта шудааст, ва насрониён гумон доштанд, ки яҳудиён Исоро бо дор задан куштаанд ва баъд аз он Худо ӯро аз байни қабр ба осмон бардошт. Инчунин дар Инҷили Марқус (боби 6), Инҷили Луқо (боби 24) ва Инҷили Юҳанно (боби 21) низ омадааст, ки Исо Масеҳ ба осмон сафар намуд ва ба маориҷи ҳамешагӣ расид.
Давом ёфтани рисолати Исо
Баъд аз наҷоти ҳазрати Исо, рисолати таблиғи дини масеҳият ба зиммаи шогирдон, расулон ва таблиғгарони баъдӣ гузошта шуд. Аз ҷумлаи ин афрод, Пётр буд, ки дар ин роҳ заҳматҳои зиёде кашид ва муваффақиятҳои зиёде ба даст овард. Бо вуҷуди ин, баъзе шогирдон, мисли Павлус, бо эҷоди инҳирофоти динӣ, мисли эътиқод ба таслис ва илоҳӣ будани ҳазрати Исо, таъсироти манфие дар дини масеҳият ба вуҷуд оварданд.
Дар замонҳои баъдӣ, эътиқодот ва таълимоти масеҳият тавассути роҳбарони мухталиф тақвият ёфт ва ин дин ба яке аз адёни бузурги ҷаҳон табдил шуд. Бисёре аз таҳлилҳо ва пажӯҳишҳои таърихӣ нишон медиҳанд, ки ин инҳирофоти аввалия таъсироти дарозмуддате бар таълимоти масеҳият ва таърихи ин дин гузоштаанд.
Қуръони Карим дар маҷмӯъ дидгоҳи хоси худро дар бораи наҷоти ҳазрати Исо ва нақши ӯ дар дини масеҳият ироа медиҳад. Он таъкид мекунад, ки ҳазрати Исо ба фармони илоҳӣ аз дасти душманон наҷот ёфт ва рисолати таблиғи дин ба зиммаи шогирдон ва пайравони баъдӣ гузошта шуд. Ин тафсири қуръонӣ бо ривоёти таърихӣ ва мазҳабии дигар фарқ мекунад ва нишондиҳандаи дидгоҳи фарқкунандаи ислом дар бораи шахсият ва маъмурияти ҳазрати Исо мебошад.
https://iqna.ir/en/news/3491235
