Худоё, маро дар ин моҳ б пӯшиш ва покдоманӣ биёро ва либоси қаноат ва андозанигаҳдоштан дар зиндагиро ба ман бипӯшон ва маро ба адлу инсоф водор кун ва маро дар ин моҳ аз ҳар чизе, ки метарсам, эминӣ деҳ, ба нигаҳдориат эй нигаҳдорандаи ҳаросон. [Дуои рӯзи дувоздаҳуми моҳи шарифи Рамазон]