Сайид Муҳаммадмаҳдии Шайхул-Исломӣ, қории барҷастаи кишвар ва аз аъзои ҳамин корвон, бо ҳузур дар маҳфили унси бо Қуръони Карим дар миёни ҳоҷиёни эронӣ ба тиловати оятҳое аз сураи муборакаи Фатҳ пардохт.
Дар идома, бахше аз тиловати ӯ, ки ба ояти ۲۶ сураи муборакаи Фатҳ иртибот дорад, мунташир мешавад:
إِذْ جَعَلَ الَّذِینَ کَفَرُوا فِی قُلُوبِهِمُ الْحَمِیَّةَ حَمِیَّةَ الْجَاهِلِیَّةِ فَأَنْزَلَ اللَّهُ سَکِینَتَهُ عَلَى رَسُولِهِ وَعَلَى الْمُؤْمِنِینَ وَأَلْزَمَهُمْ کَلِمَةَ التَّقْوَى وَکَانُوا أَحَقَّ بِهَا وَأَهْلَهَا وَکَانَ اللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمًا
“Ҳангоме ки кофирон дар дилҳояшон таассуб—таассуби аҳди ҷоҳилият—ворид карданд, пас Худо оромиши Худро бар Расулаш ва бар мӯъминон фурӯ фиристод ва калимаи тақворо мулозими онон гардонд. Онҳо сазовортар ва аҳли он буданд. Ва Худо ба ҳар чизе доно аст.”