Аъмоли рӯзи аввали Рабеул-Аввал
Имрӯз аввалин рӯз аз моҳи мубораки Рабеул-Аввал аст. Ин моҳро баҳори моҳҳо меноманд. Мирзоҷавод оқои Маликии Табрезӣ, дар китоби “Ал-Мумроқибот” менависад: ин моҳ ҳамонгуна, ки аз исми он пайдост баҳори моҳҳо аст, ба ҷиҳати инки осори раҳмати Худованд дар он ҳувайдост. Дар ин моҳ, захоири баракоти Худованд ва нурҳои зебои Ӯ бар замин фуруд омадааст. Зеро мелоди Расули Худо “салаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам” дар ин моҳ аст ва метавон иддао кард аз аввали офариниши замин, раҳмати монанди он бар замин фуруд наомадааст, зеро бартарии ин раҳмат бар соири раҳматҳои илоҳӣ монанди бартарии Расули Худо бар соири махлуқот аст”.
Нахустин шаби моҳи Рабеул-Аввал, “Лайлатул-Мабит” аст. Шабе, ки Паёмбар ба сӯи Мадина ҳиҷрат карданд ва Имом Алӣ (а) барои ҳифозат аз ҷони Расули Аллоҳ (с) ба ҷои эшон дар бистар хобиданд. Ояти шарифаи وَ مِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللّهِ وَ اللّهُ رَءُوفٌ بِالْعِبادِ; “Баъзе аз мардуми (бо имон ва фидокор) ҷони худро дар баробари хушнудии Худо мефурӯшанд ва Худованд нисбат ба бандагон меҳрубон аст” (сураи Бақара ояти 207) дар шаън ин ҳодиса ва дар ҳаққи Ҳазрати Алӣ (а) нозил шудааст.
Аъмоли рӯзи аввали моҳи Рабеул-Аввал
Барои аввалин рӯзи моҳи Рабеул-Аввал аъмоли амали мустаҳабӣ тавсия шудааст аз ҷумла: рӯза гирифтан ба шукронаи саломатии Ҳазрати Муҳаммад (с) ва Ҳазрати Алӣ (а) аз газанди куффор ва мушрикон.
Ғусл кардан ва пӯшидани либоси покиза дар ин рӯз ва рӯзҳои муҳимми дигари моҳи Рабеул-Аввал низ тавсия шудааст.
Хондани дуои аввали моҳи Рабеул-Аввал
Дар китоби "Ал-Мухтасар Минал-Мунтахаб" дуои аввали моҳи Рабеул-Аввал ба ин сурат аст:
اللَّهُمَّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ یَا ذَا الطَّوْلِ وَ الْقُوَّةِ وَ الْحَوْلِ وَ الْعِزَّةِ
سُبْحَانَکَ مَا أَعْظَمَ وَحْدَانِیَّتَکَ وَ أَقْدَمَ صَمَدَانِیَّتَکَ وَ أَوْحَدَ إِلَهِیَّتَکَ
وَ أَبْیَنَ رُبُوبِیَّتَکَ وَ أَظْهَرَ جَلَالَکَ وَ أَشْرَفَ بَهَاءَ آلَائِکَ وَ أَبْهَی کَمَالَ صَنَائِعِکَ [کرم بها صنائعک] وَ أَعْظَمَکَ فِی کِبْرِیَائِکَ
وَ أَقْدَمَکَ فِی سُلْطَانِکَ وَ أَنْوَرَکَ فِی أَرْضِکَ وَ سَمَائِکَ وَ أَقْدَمَ مُلْکَکَ وَ أَدْوَمَ عِزِّکَ
وَ أَکْرَمَ عَفْوَکَ وَ أَوْسَعَ حِلْمَکَ وَ أَغْمَضَ عِلْمَکَ وَ أَنْفَذَ قُدْرَتَکَ وَ أَحْوَطَ قُرْبَکَ
أَسْأَلُکَ بِنُورِکَ الْقَدِیمِ وَ أَسْمَائِکَ الَّتِی کَوَّنْتَ بِهَا کُلَّ شَیْءٍ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ [عَلَی] آلِ مُحَمَّدٍ
کَمَا صَلَّیْتَ وَ بَارَکْتَ وَ رَحِمْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَی إِبْرَاهِیمَ وَ عَلَی آلِ إِبْرَاهِیمَ
إِنَّکَ حَمِیدٌ مَجِیدٌ وَ أَنْ تَأْخُذَ بِنَاصِیَتِی إِلَی مُوَافَقَتِکَ وَ تَنْظُرَ إِلَیَّ بِرَأْفَتِکَ وَ رَحْمَتِکَ
وَ تَرْزُقَنِی الْحَجَّ إِلَی بَیْتِکَ الْحَرَامِ وَ أَنْ تَجْمَعَ بَیْنَ رُوحِی وَ أَرْوَاحِ أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ
وَ تُوصِلَ الْمِنَّةَ بِالْمِنَّةِ وَ الْمَزِیدَ بِالْمَزِیدِ وَ الْخَیْرَ بِالْبَرَکَاتِ وَ الْإِحْسَانَ بِالْإِحْسَانِ
کَمَا تَفَرَّدْتَ بِخَلْقِ مَا صَنَعْتَ وَ عَلَی مَا ابْتَدَعْتَ وَ حَکَمْتَ وَ رَحِمْتَ
فَأَنْتَ الَّذِی لَا تُنَازَعُ فِی الْمَقْدُورِ وَ أَنْتَ مَالِکُ الْعِزِّ وَ النُّورِ
وَسِعْتَ کُلَّ شَیْءٍ رَحْمَةً وَ عِلْماً (سوره غافر، آیه ۷) وَ أَنْتَ الْقَائِمُ الدَّائِمُ الْمُهَیْمِنُ الْقَدِیرُ
إِلَهِی لَمْ أَزَلْ سَائِلًا مِسْکِیناً فَقِیراً إِلَیْکَ
فَاجْعَلْ جَمِیعَ أمری [أُمُورِی] مَوْصُولًا بِثِقَةِ الِاعْتِمَادِ عَلَیْکَ وَ حُسْنِ الرُّجُوعِ إِلَیْکَ
وَ الرِّضَا بِقَدَرِکَ وَ الْیَقِینِ بِکَ وَ التَّفْوِیضِ إِلَیْکَ
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَرِّفْنَا بَرَکَةَ هَذَا الشَّهْرِ وَ یُمْنَهُ وَ ارْزُقْنَا خَیْرَهُ وَ اصْرِفْ عَنَّا شَرَّهُ وَ اجْعَلْنَا فِیهِ مِنَ الْفَائِزِینَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِین
