İkna Haber Ajansı İstanbul Şubesi’nin bildirdiği habere göre, Alulbeyt Yayıncılık’ın düzenlediği “Hz. Ali sevgisi ve velayet bayramı” kutlamalarına katılan Bağcılar Belediye Başkanı Feyzullah Kıyıklık, Hz. Ali’nin İslam tarihindeki önemi ve rolü hakkında yaptığı konuşmada şunları söyledi:
“Maalesef çoğumuz dinimizi hakkıyla öğrenerek iman etmemişiz. Ailemizden gördüğümüz şekliyle Müslüman olmuşuz. Oysa dinimizi çok iyi bir şekilde araştırmalı ve delilleriyle iman etmeliyiz. Ben yaptığım araştırmalarda şu sonuca vardım ki; hiç günah işlemeden Allah’a yönelen ilk Müslüman Ali Mürteza’dır. Çünkü daha buluğ çağına bile ermeden Müslüman olmuştur. O, Allah Resulünün hem sır katibi hem de vahiy katibi idi.
İmam hatip okulunda okuduğum yıllarda, bir gün Peygamberimizin Hz. Ali hakkında buyurduğu şu hadisle karşılaştım: “Ben ilmin şehriyim, Ali de onun kapısıdır.”. Hocama, Neden Hz. Ali sürekli Peygamberimizin yanında yer aldığı ve Peygamberin de en sevdiği insan olduğu halde, kendisinden fazla hadis nakledilmemiştir. Hocam bana şu cevabı verdi: “Hadis kitaplarının yazıldığı dönemlerde, maalesef siyasi rejim Hz. Ali’yi kabul etmiyordu. Onun için Hz. Ali’nin hadislerinden atlanarak, diğerlerinden nakledilmiştir.”
Sonra incelemede bulunduğumda gördüm ki, Hz. Ali en fazla rivayet nakletmiş biridir. Gerçekten de İslam’ı her yönüyle yaşamış biridir. Hz. Ali, Kurân-ı çok iyi hazmetmiş ve ondan asla ayrılmamıştır. Çoğu zaman biz öfkemize yenik düşmekteyiz. Halbuki o azılı bir müşriki bile öldürmek istediğinde öfkesiyle hareket etmiyordu. Yüzüne tükürüldüğünde kalkıp dolaşıyor, sebebini soranlara ise “Allah rızası için onu öldürmek istedim. Yüzüme tükürdüğü için işe öfkemin karışmasını istemedim.” Diyor. İçimizden kaç kişi bu kadar öfkesine hakim olabilir acaba?
Ben bu işe (siyasete) başlamadan önce Hz. Ali’nin kitaplarını çok okudum. Çünkü o çok iyi bir idareci idi. Hz. Ali hiçbir zaman doğru bildiği işlerden asla taviz vermemiştir. Gerek Cemel savaşında, gerek Siffin savaşında ve gerekse diğer vakıalarda asla doğrudan ayrılmamıştır.
Onu sevmek, ancak onun gibi yaşamakla mümkün olabilir. Onun gibi yaşayabilmek ise, onu çok iyi tanımakla mümkün olabilir. Mutlu, huzurlu ve kardeşçe yaşayabilmek için, onları çok iyi tanıyıp onlar gibi yaşamalıyız. Ve canı gönülden birbirimizi sevmeliyiz.”
