Dünya amaçsız mı yaratıldı?
Evreni ve içindeki canlıları incelediğimizde her şeyin bir plan ve düzen içinde olduğunu görüyoruz. Bunlar, tesadüfen oluşmadıklarına göre mutlaka bir amaçları olmalıdır. Evrendeki her varlığın kendine özgü bir görevi ve işlevi vardır. Dünyadaki canlı ve cansız her varlık, kendi yaratılış amacına uygun olarak hareket eder.
Kıyamet olmasaydı insanın ve dünyanın yaratılış ilkesi beyhude ve ilahî hikmete aykırı olurdu. Bu, mead’ın insanların amellerinin yargılanıp ardından mükafatlandırıldığı bir dünyanın var olma nedenidir.
Düşünün ki bir insan o da hesaplı bir şekilde, özel bir itinayla ve değerli misafirlerine karşı çeşit çeşit lezzetli yiyecek ve içecekler hazırlamış ama misafirliğe misafirler yerine kurt, kedi ve fare gibi vahşi hayvanlar geliyor ve her şeyi mahvediyor. Gerçekten bunca planlama ile yapılan misafirliğin sonucu ne olur?
Eğer mead olmasaydı Allah’ın bu uçsuz bucaksız evren sofrasını yaratması anlamsız olurdu. En’âm suresi 101. ayeti: “O, göklerin ve yerin eşsiz yaratıcısıdır. “
Allah herşeyi güzel birşekilde yaratmıştır: “O yarattığı her şeyi güzel yapmış” (Secde:7)
Allah her şeyi tam bir plan ve ölçü ile yaratmıştır:” .. O’nun katında her şey bir ölçüye bağlıdır. “(Ra’d:8)
Allah her şeyi rahmeti ve lütfuyla yaratmıştır:” .. O, kendi üzerine rahmeti yazmıştır.” (En’âm:12)
Her türlü nimetlerle dolu bir sofra: “Yeryüzünde ne varsa tamamını sizin için yaratan, sonra göğe yönelerek onları, yedi gök olarak tamamlayıp düzene koyan O’dur” (Bakara:29)
Bunlar hoş ve lezzetli nimetlerdir: “.. kendilerine güzel güzel rızıklar verdik ..”(Isrâ:70)
Onlar için gökyüzünü yıldızlarla süsledi: “Biz yakın semayı yıldızların güzelliğiyle bezedik.” (Sâffât:6)
Bu sofrada birçoklarını nimetleri dağıtmakla görevlendirmiştir:” işleri taksim edenlere” (Zâriyât:4)
“Emri, uygun yol ve yöntemle yerine getirenlere!” (Naziât:5)
Hakim olan Allah’ın bütün bu özellikleriyle insan ırkı için böyle bir sofra hazırlamış olmasına rağmen, bazı insanların bazılarına haksızlık yapması ve sonra her şeyin onların ölümüyle son bulması mümkün mü? Böyle bir hekimden bu iş beklenebilir mi?!
Al-i İmrân suresi 191. ayeti: “Rabbimiz! Sen bunu boş yere yaratmadın...”
Bu dünya, insanoğlunun sadece birkaç yıllık ömrü için bu kadar intizam, incelik ve hassasiyetle yaratıldı ve sonra boşalması herşeyin son bulması anlamsız olmazmıydı? Bu yaratılış, program bir oyun ve saçmalık değil mi?
Materyalist dünya görüşünde gelecek karanlıktır ve hayat bir boşlukta sona erer. Böyle bir dünya görüşüne sahip olan insan neden yaratıldığına şaşırır. Böyle görüşe sahip insanlar İnsanlığın yok olması pahasına olsa bile yaşamdan zevk almak için elinden gelen her şeyi yapmayı meşru görür.
Günümüz dünyasında bu tehlikeli düşüncenin izlerini görmekteyiz. Kur’an bu konuda şöyle buyurmaktadır: “Sizi sırf boş yere yarattığımızı ve sizin artık huzurumuza geri getirilmeyeceğinizi mi sandınız?” (Mü’minûn:115)
Kıyâmet suresi 36. ayeti: “İnsan, kendisinin başı boş bırakılacağını mı sanır?”
Bakara suresi 156. ayeti: “Onlar, başlarına bir musibet geldiğinde, “Doğrusu biz Allah’a aidiz ve kuşkusuz O’na döneceğiz” derler.”
Bu dünya, kıyamet günü ürünleri toplanacak bir tarladır ve her insan amellerinin mükâfatını görecektir: “Halbuki Allah gökleri ve yeri ciddi amaçlarla ve hiçbiri haksızlığa uğramaksızın herkesin hak ettiğine göre karşılık görmesi için yarattı.” (Câsiye:22)
Müdessir suresi 38. ayeti:”Her nefis, yaptıklarına karşılık tutulan bir rehindir;..”
Lokman oğluna ded ki: “Lokmân, “Sevgili oğlum” (dedi), “Yaptığın iş bir hardal tanesi ağırlığında bile olsa, bir kayanın içinde saklansa veya göklerde yahut yerin dibinde bulunsa yine de Allah onu açığa çıkarır. Kuşkusuz Allah her şeyi bütün gizlilikleriyle bilir, O her şeyden haberdardır.” (Lokmân:16)
Muhsin Kıraati’nin (Mead) kitabından alıntıdır.
