Hz. Muhammed (s.a.v): Son İlâhi Peygamber
Ahzab suresi 40. ayetinde şöyle buyrulmaktadır: “Muhammed sizin adamlarınızdan hiçbirinin babası değildir, fakat o Allah’ın elçisidir ve peygamberlerin sonuncusudur. Allah her şeyi bilmektedir.”
Neden peygamberlik akışı Hz. Muhammed (s.a.v.) ile sona erdi?
Yeni bir peygambere ihtiyaç duyulması, önceki peygamberin kitabının tahrif edilmesi ve gizlenmesiyle de ortaya çıkar. Bu tıpkı kirlenen havuzun suyunun değişmesi, bozulan ve harap olan bir evin veya caddenin tamiri gibidir.
Tevrat ve İncil gibi önceki İlâhi kitaplara baktığınızda saçma , mantıksız sözler görmeniz mümkündür. Kur’an-ı Kerim’in tek bir kelimesi hatta harfi bile değişmediğinden ve hiçbir soru cevapsız kalmadığından yeni bir peygambere ihtiyaç yoktur.
Diğer yandan okuma yazma bilmeyen bir kişi uzak bir yere gitmek istediğinde sokak sokak adres sormaktan başka birşey yapamaz. Ama okuma yazma bilen bir kişiye genel bir şehir haritası verilirse o kendi yolunu bulabilecektir.
Eskiden toplum büyüyüp gelişmediğinden o insanlar için sokak sokar adres sormak gerekli bir durumdu. Ancak toplum büyüyerek geliştiğinde ona genel bir harita ve plan verildiğinde yolunu bulur. Peygamberlerin doğrudan rehperliğine gerek kalmaz. Elbette kanunların ve kuralların korunması için masum imamların ve fakihlerin varlığı gereklidir.
Diğer bir husus da, önceki peygamberlerin genellikle kitabı yoktu ve çoğunlukla büyük peygamberlerin emirlerini tebliğ ediyorlardı ve hepsinin kitap sahibi olması da söz konusu değildi. Bu sorumluluğu üstlenen masum imamların ve takva sahibi İslam alimlerinin varlığı nedeniyle peygamberlerin gelmesine gerek yoktur. Çünkü dini emirlerin tebliği adil alimlerden gelir. İçtihad konusuda gözardı edilmemelidir. Çünkü adil fakihler Allah'ın hükmünü her zaman Kur’an ve Hadislerden çıkarabilirler.
Muhsin Kıraati’nin İnanç İlkeleri (Nübüvvet) kitabından alıntıdır.
