Aynı iklim ve bitki örtüsüne sahip yanyana iki bahçe düşünün birinde bahçıvan bahçesinde yabani otların büyümesine izin vermez. Bahçedeki bitkiler iyi ağaçlar tomurcuklanmış meyvelerle doludur. Diğer bahçıvan ise bahçesine dikkat etmez neyin ağaçlara zarar verdiğinden habersizdir. Neticede meyveleri kurtlanmış ve solmuş bir bahçedir.
İnsanoğluda tıpkı bu bahçe gibidir. Zihinsel, ruhsal ve bedensel olarak kendisine zarar veren şeylere teveccüh etmezse tehlikeli bir insana dönüşür. Ama kendine dikkat eder ve özenle bakarsa liyakatli ve değerli bir insan olur.
İnsanoğlunun ruhunu kirleten maneviyatını zedeleyen günahlar ve ahlaksızlıklardır. Bütün Peygamberler ve semavi kitaplar bunlardan sakınmamızı tavsiye etmiştir.
Hz Ali (a.s) insanın ruhuna zarar veren şeyin hırs ve dünyaya bağlılık olduğunu söyler.
İmam Sadık (as) ise dine ve imana zarar veren şeyin kışkançlık, bencillik ve tekebbür olduğunu söyler.
Muhsin Kıraati’nin “Günah bilimi” adlı kitabından alıntıdır.