مسئله جاسوسی پلیس ژاپن از مسلمانان اولین بار در سال 2010 پس از درز کردن بیش از 100 سند اداره پلیس در اینترنت، عمومی شد.
این اسناد شامل اسامی، آدرس و دیگر اطلاعات شخصی مسلمانان ساکن ژاپن بود و نشان میداد که جاسوسی از مسلمانان ظاهراً از سال 2008 و پس از برگزاری اجلاس جی8 در این کشور آغاز شده است.
اسناد منتشر شده نشان میداد که پلیس پروندههایی را در مورد جزئیات زندگی 72 هزار مسلمان از جمله حسابهای بانکی، پسوردها و تک تک کارهای آنها در اختیار دارد.
بنابر اطلاعات مندرج در این اسناد، پلیس با استفاده از دوربین مخفی در مساجد و مأمورهای مخفی در سازمانهای اسلامی، فروشگاهها و رستورانهای حلال به جاسوسی از مسلمانان میپردازند.
17 نفر از مسلمانانی که اطلاعات آنان در این اسناد فاش شده بود به دیوان عالی شکایت برده و قانونی بودن جاسوسی پلیس از مسلمانان به خاطر دینشان را زیر سؤال بردند اما دیوان عالی این پرونده را رد کرد.
ایگیتا دایسوکه، در وبلاگ مرکز حقوق قانونی نوشت: جاسوسی از مسلمانان هر نهاد و فعالیتی را که مسلمانان مرتبط شود، در بر میگیرد. همچنین نیروهای پلیس مرتباً از مسلمانان میخواهند که در مورد دیگر همکیشان خود اطلاعات جمعآوری کنند و در اختیار پلیس قرار دهند که این کار روابط دوستانه و خانوادگی مسلمانان را تحت تأثیر قرار داده و آنان را به لحاظ روانشناختی مجروح کرده است.
گرچه آمار دقیقی از تعداد مسلمانان ژاپن در دست نیست، تخمین زده میشود که حدود 100 هزار مسلمان در این کشور حضور داشته باشند که برخی از آنان شهروندان ژاپنی و برخی دیگر دانشجویان و غیرژاپنی و شهروندان دائمی غیرژاپنی هستند.