Kajian fikih tentang "haji separuh selesai" Imam Hussein (as)

TEHRAN (IQNA) - Salah satu isu perundangan fikih yang berkaitan dengan kebangkitan Seyyedu syuhada (as) ialah "haji separuh selesai" beliau. Kerana beliau berada di Mekah semasa haji, tetapi di tengah-tengah majlis, dia berpindah ke Kufah dan kebangkitan Asyura berlaku. Tetapi kajian menunjukkan bahawa rombongan Imam Hussein as tidak berniat untuk menunaikan haji atas sebab tertentu sejak mula perjalanan mereka.

Laporan IQNA; Merujuk kepada penyelidikan tentang Haji terakhir Imam Hussein (as), Muhammad Soroush Mahalati telah meletakkannya di bawah penelitian perundangan hukum fikih, yang anda akan baca di bawah:

"Haji Belum Selesai" merujuk kepada Haji terakhir Imam Hussain (as) sebelum peristiwa Karbala.

Dalam beberapa laporan sejarah, dinyatakan bahawa Imam (as) meninggalkan Hajinya tanpa selesai supaya tidak ditangkap oleh agen Yazid bin Muawiyah, dan menukar niatnya dari Umrah Tamattu -عمرة تمتع - kepada Umrah Mufradah -عمرة مفردة - dan meninggalkan Makkah ke Kufah pada hari itu, hari Tarwiyah -یوم الترویه - (8 DzulHijjah).

Tetapi menurut beberapa bukti sejarah dan riwayat, Imam (as) telah berniat satu umrah dari awal lagi dan sama sekali tidak mengerjakan haji untuk membiarkannya tidak selesai; Kerana beliau tidak berkorban dan tidak memakai ihram dari miqat dan beliau sudah bersedia untuk pergi ke Kufah.

Imam Hussain (as) tiba di Makkah pada awal bulan Sya'ban dan tinggal di Makkah sehingga hari Tarwiyah.

Isu fikih pertama yang akan diteliti dalam hal ini ialah sama ada imam menjadi Muhrim -مُحرِم - kerana mengerjakan haji dan menukar niat Umrah Haji Tamattu kepada niat Umrah Mufradah atau tidak?

Telah diriwayatkan daripada Imam Sadiq (as) berkata:

Bermaksud: "Datukku Hussain (as) menjadi Muhrim untuk Umrah pada Dzul-Hijjah, bukan untuk Tamattu, dan pada Hari Tarwiyah, dia berpindah ke Iraq, bahkan di bulan Dzulhijjah, sesiapa yang tidak mahu melakukan Tamattu boleh melakukan Umrah sahaja".

Tetapi isu kedua yang dikaji dari sudut fikih ialah apabila Imam (as) pergi ke Mekah, sebahagian orang menyarankannya untuk tinggal di Mekah kerana Mekah adalah tempat yang lebih selamat bagi Imam, tetapi Imam (as) berkata bahawa Kaabah harus dilindungi dan dipelihara.

Tetapi persoalannya ialah sama ada martabat Imam lebih tinggi atau Kaabah?

Tuhan menjadikan rumah ini tempat yang selamat dan kita bertanggungjawab untuk menjaganya.

Kita kena lepaskan hak kita supaya keselamatan Kaabah tidak musnah.

Tetapi terdapat dua jenis keselamatan: keselamatan formatif - Alamiah - امنیة التکوینیة - Amniah Takwiniah dan keselamatan perundangan - امنیة التشریعیة - Amniah Tasyri'iyah Agama.

Maksud ayat-ayat Al-Quran ialah keselamatan perundangan atau keselamatan berdasar hukum fikihnya, bukan keselamatan bangunan alamiahnya.

Maksudnya, bukanlah pertumpahan darah tidak boleh berlaku di sana, bahkan telah berlaku pertumpahan darah di sana, tetapi ketetapan undang-undang syariah; Mekah adalah rumah yang selamat dan tidak sepatutnya menjadi tempat konflik dan pertumpahan darah.

Imam Hussain (as) meninggalkan Mekah untuk melindungi hukum fikih ini.

Beliau mempunyai kewajipan untuk menjaga keselamatan kesucian syariah bumi Mekah, sehingga tidak boleh mengatakan bahawa kemusnahan keselamatan syariah kesucian Mekah ditujukan hanya kepada mereka yang menumpahkan darah saya dan darah rakyat. Sebaliknya, kedua-duanya mempunyai kewajipan menjaga kesucian Mekah dan begitu juga Imam (as) telah menjaga dari ditumpahkan darahnya di Mekah.

Imam (as) berkata: "Saya pergi supaya tidak terjadi melanggar kesucian Mekah".

Dengan meninggalkan Mekah, Imam (as) menjaga keselamatan dan kesucian Mekah. Dikatakan dalam sebuah riwayat bahawa pada malam yang sama ketika Imam (as) ingin meninggalkan Mekah pagi itu, Muhammad bin Hanifiah datang kepada Imam dan berkata: Mengapa kamu ingin pergi ke Kufah? Kufah, yang bersikap sama terhadap ayahmu dan berbuat demikian terhadap saudaramu. Tinggal di sini di Mekah, anda mempunyai kehidupan yang bermaruah dan anda dihormati.

Sebagai jawapan, Imam (as) berkata: Saya bimbang agen Yazid merancang untuk membunuh saya dan darah akan tertumpah di tempat suci Mekah.

Saya tidak sepatutnya mengambil bahagian pembiaran kemusnahan kehormatan suci Mekah dari penumpahan darah, dan saya harus menghentikannya, walaupun mereka kejam.

Imam (as) berkata, saya mesti memelihara kesucian Kaabah.

Imam (as) dikorbankan supaya prinsip agama kekal. Sebaliknya tidak ada sebab untuk Imam (as) mengorbankan Syariah untuk menyelamatkan dirinya.