Сайидҳасан Насруллоҳ: андаке хушҳол шудед ва бисёр гиря хоҳед кард!
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон дар суханронии худ дар маросими ташйиъи пайкари шаҳиди Фуод Алӣ Шукр (Сайид Муҳсин) гуфт, ки дар муқовимат, фармондеҳон ва раҳбарн ҳамчун размандагон ва мардум дар маркази майдон ба шаҳодат мерасанд.
Сайидҳасан Насруллоҳ, дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон дар суханоне дар маросими ташйиъи пайкари шаҳид Фуод Алӣ Шукр, дар Ҳусайнияи Сайид-уш-шуҳадо дар минтақаи Зоҳияи Бейрут, шаҳодати Исмоил Ҳанияро ба ҷунбиши Ҳамос ва гурдонҳои Иззуддин Қасом ва миллати Фаластин табрик ва тасалият гуфт.
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон гуфт: «мо шарик ва ҳамроҳи Ҳамос дар муқовимат ва шаҳодат ҳастем ва пирӯзии қатъиро ба армуғон хоҳем овард».
Ҳасан Насруллоҳ гуфт, ки дар гурӯҳҳои муқовимат раҳбарон ва фармондеҳон ҳамчун размандагон ба шаҳодат мерасанд.
Ӯ гуфт, ки душмани саҳюнистӣ дар террори шаҳид Фуод Шукр сохтмоне пул аз ғайринизомиёнро ҳадаф қарор дод ва дар байн шаҳидон илова бар ин шаҳид, як шаҳиди эронӣ ва даҳҳо маҷруҳ низ ҳузур доштанд.
Сайидҳасан Насруллоҳ таъкид кард, ки ҳамла ба минтақаи Зоҳия, сирфан як амалиёти террор набуд, балки ҳамла ба як сохтмони ғайринизомӣ буд.
Насруллоҳ дар бораи ин ҷиноят гуфт: «душман чанд рӯз қабл аз ҳамла гуфта буд, ки ин иқдомаш як вокуниш ва интиқомҷӯӣ аст, аммо мо ба ҳеҷ ваҷҳ ин арзёбӣ ва тавсифро қабул надорем, душман иқдом ба анҷоми бузургтарин амалиёти фиреб ва дурӯғгӯӣ карда ва гуфта буд, ки шаҳиди мо қотили кӯдакон Муҷдал Шамс буд, аммо ҳамла ба Зоҳия вокуниш ба рӯйдоди Муҷдал Шамс набуд ва мо қабул надорем, ки душман худро дар мақоми муддаӣ ва қозӣ ва ҷаллод бидонад».
Ӯ дар идома ҳамла ба Зоҳияро бахше аз ҷанги Исроил ва Амрико дар минтақаи ғарби Осиё донист ва гуфт: «ҳаргуна масъулияти худро дар бораи рӯйдоди Муҷдал Шамс такзиб кардем, мо ин ҷрът ва шуҷоатро дорем, ки агар иштибоҳеро муртакиб шавем, ба забон оварем, чунонки чунин чизе пеш аз ин собиқа доштааст».
Раҳбари муқовимати Лубнон дар ин бора афзуд: «пас аз инфиҷори Муҷдал Шамс, иқдом ба анҷоми таҳқиқоти дақиқи дохилӣ кардем, то мутмаин шавем, ки мо масъули он иттифоқ нестем, бисёре аз таҳлилҳо аз мушакҳои падофандӣ сухан мегӯянд ва душман низ собиқаи инро дорад, ки мушакҳои падофандиаш ҷои дигаре исобат кунанд».
Ҳасан Насруллоҳ гуфт, ки душмани исроилӣ пас аз инфиҷори Муҷдал Шамс бо ҳадафи табрааи худ ба суръат муқовиматро муттаҳам кард ва иқдом ба фитнагарӣ дар миёни аҳолии Ҷавлон ва тоифаи дарузиҳо ва муқовимат ва шиъаён кард.
Дабири кулли Ҳизбуллоҳ, дар идома аз огоҳӣ ва ҳушёрии раҳбарони бузургони Дарузиҳо дар Муҷдал Шамс ташаккур кард ва дар идома ба хонаводаи шаҳидони ин минтақа тасалият гуфт.
Ҳасан Насруллоҳ афзуд: «мо ҳазинаи пуштибонӣ ва ҳимояти худ аз Ғаззаро пардохт кардаем ва шаҳодати Сайид Муҳсин аввалин ҳазинаи мо нест, балки садҳо шаҳид, ки дар байнашон фармондеҳон ҳастанд додаем, мо ин ҳазинаро мепазирем чаро, ки аз сари имон вориди ин набард шудаем».
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон дар бораи террори шаҳид Ҳания низ гуфт: «душман тасаввур кардааст, ки шаҳид Ҳанияро дар хоки Эрон террор мекунад ва Эрон сокит мемонад? Суханони Имом Хоманаӣ дар шаҳодати Исмоил Ҳания шадидтар аз суханони ишон дар замони ҳамла ба консулгарии Эрон дар Димишқ буд, чаро, ки ин террор танҳо таҷовуз ба ҳокимияти Эрон набуд, балки таҷовуз ба амнияти миллӣ ва ҳайбат ва шарофат буд».
Сайиди муқовимати Лубнон хитоб ба режими Исроил гуфт: «андаке хушҳол шудед ва бисёр гиря хоҳед кард, шумо ҳанӯз намедонед чӣ хатти қирмизеро рад карда ва чӣ кор карда ва то куҷоҳо рафтаед».
Насруллоҳ афзуд: «мо дар тамоми ҷабҳаҳо вориди як марҳилаи ҷадид шудаем ва душман бояд мунтазири хунхоҳии шарофатмандон дар минтақа бошад».
Дабири кулли Ҳизбуллоҳи Лубнон идома дод: «бунёнгузори Ҳамос ва теъдоде аз раҳбарони Ҳамос ба шаҳодат расидаанд, шаҳодати Сайид Фуод барои мо дарднок буд, аммо дар азму иродаи мо халале эҷод намекунад, балки бар исрорамон ва пойдориямон дар масире, ки интихоб кардаем, меафзояд».
Ӯ гуфт, ки шаҳид Сайид Муҳсин дар Ҳусайнияи Сайид-уш-шуҳадо ҳозир шуда ва бо ҳозирин шиори «мо тарактука ё ҳусайн» (Туро тарк накардаем эй Имом Ҳусайн(а) сар дода буд; Насруллоҳ хитоб ба ин шаҳид гуфт: «амонататро адо кардӣ ва ба висоли Ҳусайн (а), мо дар ин аҳд бо ту ҳастем».
Сайидҳасан Насруллоҳ дар идома гуфт: «ба атрофиён ва ҳомиёни муқовимат итминон медиҳам замоне, ки яке аз фармондеҳони мо ба шаҳодат мерасад, ба суръат яке аз шогирдони ин фармондеҳро ҷойгузини ӯ мекунем».
Сайиди муқовимати Лубнон ҳамчунин гуфт, ки шаҳид Сайид Муҳсин ошиқи шаҳодат буд ва дар яке аз ҷаласаҳо бо вуҷуди салобате, ки дошт, замоне, ки суҳбат аз шаҳидон шуд, гиря кард, ин орзӯи раҳбарон аст, ки ба ҳамрзмони шаҳиди худ мулҳақ шаванд.
Насруллоҳ ҳамчунин ба эъзоми шаҳид Фуод Алӣ ба Бӯснӣ ишора кард ва гуфт, ки ӯ дар канори шаҳид Абӯтолиб ва шаҳид Алоъ Ал-Бӯсна ба ёрии мазлумони мустазъаф рафт ва сипас ба Лубнон бозгашт.
Ӯ хитоб ба кишварҳое, ки ба думболи ҷилавгирӣ аз густариши ҷанг дар минтақа ҳастанд низ гуфт: «бояд Исроилро ба таваққуфи ҷанг дар Ғазза мулзам кунед ва ҳеҷ роҳи ҳалле ҷуз ин нест».
Дабири кулли Ҳизбуллоҳ сипас таъкид кард: «посухи мо ба ҳамла ба Зоҳия ва шаҳодати Сайид Муҳсин ва ғайринизомиён ҳатмӣ аст, душман ва ҳомёнаш мунтазири посухи мо бошанд».
Сайид Насруллоҳ дар идома гуфт, ки ҷабҳаи муқовимат аз сари хашм ва асабоният намеҷангд, балки бо ақлоният ва шуҷоат ва ҳикмат вориди набард мешавад ва ин муқовимат аст, ки интихоб мекунад чигуна посух диҳад.
Ӯ дар поён афзуд: «ба душман ҳамон сухани ҳазрати Зайнаб (с)-ро мегӯям: «эй Нетонёҳу ва Амрикое, ки пуштат истодааст ҳар чӣ метавонӣ нақша бикаш ва талош кун, ба Худо савганд ёди мо маҳвшуданӣ нест ва ваҳийи моро ҳам наметавонӣ аз миён бардорӣ».
Дар поёни ин маросим намози ташйиъ бар пайкари шаҳид Фуод Алӣ Шукр ба имомати «Сайид Ҳишом Сафиюддин» раиси Шӯрои иҷроии Ҳизбуллоҳ хонда шуд.
https://tajikpress.com/2024/08/01
