Азамат ва ҷаҳоншмулии Қуръони Карим аз манзари шаҳид Сайид Ҳасан Насруллоҳ + филм
Ба гузориши ИКНА, шаҳид Сайид Ҳасан Насруллоҳ дар бораи хостгоҳи қуръонии муқовимати исломӣ таъкид кард: Падидаи муқовимат ба баракати ин Қуръон мутаваллид шуд ва истимрор дорад. Манзур аз муқовимати исломӣ, муқовимати мусулмонон нест, муқовимати исломӣ як унвони мазҳабӣ нест балки як унвони фикрӣ ва мактабӣ аст. ... чаро ин муқовимат идома пайдо кард ва ҳанӯз ҳам қодир ба идома аст? Ва ман ба шумо мегӯям: То замоне, ки насли ҷавон ба ин китоби осмонӣ муттасил ҳастанд, муқовимат тавони бисёр фавқулоддае барои идомаи роҳ дорад.
Дар ин ёддошт ба баёни фарозҳое аз суханрониҳои шаҳид Сайид Ҳасан Насруллоҳ, дабири кулли фақиди Ҳизбуллоҳи Лубнон, ки дар муносибатҳои мухталиф ва дар маҳофили қуръонӣ эрод кардааст, мепардозем:
Тибқи оморе, ки равонпизишкон дар Амрико ироа додаанд, як панҷуми мардуми Амрико аз бемориҳои рӯҳӣ ва равонӣ ранҷ мебаранд. Аз ин омор метавон натиҷа гирифт, ки адами ҳузури дин дар ҷомеаи Амрико мунҷар ба бемориҳои рӯҳӣ ва равонӣ мешавад. Рӯй овардан ба дин чизе аст, ки мақоми муаззами раҳбарӣ дар бораи он сӯҳбат карданд ва онро «чашмандоз» номиданд.
Бархе аз рӯзномаҳо навиштаанд, ки ҳар шаб якуним миллион намозгузор дар Масҷидулҳаром ва Масҷидуннабӣ (с) намоз иқома мекунанд. Ин намозгузорон аҳли Мадина ва Макка нестанд; Инҳо аз саросари ҷаҳон омадаанд. Ҳамчунин агар ба калисоҳои масеҳиён биравем, онҳоро мамлув аз ҷавонон мебинем дар сурате, ки дар солҳои гузашта клисоҳои масеҳӣ пур аз афроди мусин буд. Ин гувоҳӣ бар ин аст, ки иқбол ба дин дар ҷавомеъ афзоиш ёфтааст.
Қуръони Карим дар ҳақиқат мӯъҷизае барои ҳар замон ва макон аст ва инсон метавонад бо чашмони худ ба ин мӯъҷиза бингарад ва ҷавониби онро бо ақл, қалб ва рӯҳи худ ламс кунад. Аз ҷумла маворид азамати Қуръони Карим ин аст, ки ҳар чӣ замон мегузарад, ҳарчи дониши башар бештар мешавад, ҳарчи иктишофоти илмӣ густариш меёбад, ҳарчи тавоноиҳои инсон дар ин заминаҳо афзоиш меёбад ва ҳарчи бештар кашф мекунем, ҷавониби бузургтар ва ҷадидтре аз эъҷози Қуръон ошкор мешавад.
Муҳиммтарин бӯъди эъҷози Қуръон, ки ҳамеша ва ҳатто дар замони Расули Худо (с) вуҷуд дошта ва дорад, таълим ва тарбият, таҳзиб ва офариниши инсон аст, ки яке аз душвортарин корҳо ва вазоиф аст ... Лизо ин вазифа аз дараҷаи сахте бархурдор будааст, ба гунае, ки аз сӯи Худованди Мутаол ниёзманди мардони бузурге дар сатҳи Анбиё ва Расулон будааст.
Падидаи муқовимат ба баракати ин Қуръон мутаваллид шуд ва истимрор дорад. Манзур аз муқовимати исломӣ, муқовимати мусулмонон нест, муқовимати исломӣ як унвони мазҳабӣ нест балки як унвони фикрӣ ва мактабӣ аст. ... Чаро ин муқовимат идома пайдо кард ва ҳанӯз ҳам қодир ба идома аст? Ва ман ба шумо мегӯям: то замоне, ки насли ҷавон ба ин китоби осмонӣ муттасил ҳастанд, муқовимат тавони бисёр фавқулоддае барои идомаи роҳ дорад.
Ҳеҷ кас наметавонд дар муқобили муқовимат биистад; Ин Қуръон аст, ки мардони муқовимат, падарон ва модарони шуҳадо ва ин муҷоҳидони побарҷо ва устуворро тарбият кардааст; Онон, ки муқовиматро таъйид карда ва дар сахттарин шароит ва душвортарин лаҳзот дар канори он истоданд, инон аз Қуръон омӯхтанд, ки вазифаи онҳо мубориза бо душман ва дифоъ аз миллат, хонавода, амвол, обрӯ, каромат, шараф ва муқаддасоташон аст. Онҳо яқин ва итминон ба ваъдаи пирӯзии Худованди Субҳонро аз Қуръон омӯхтанд. Аз Қуръон омӯхтанд, ки баъд аз ин зиндагии дунявӣ, зиндагии ухровӣ вуҷуд дорад ва хонае пас аз ин хона ҳаст, пас ба ин хонаи дунё ва он охират ишқ варзиданд, ва ба сӯи он зиндагӣ гом бардоштанд, бо қадамҳои сареъ ва дилҳои пур аз яқин, ки бетардид ҳеҷ шак ва шубҳае дар он роҳ надорад. Ин Қуръон аст, ки тавонист муқовиматро, ки чунин пирӯзӣ бадаст оварда, эҷод кунад. Агар ба Қуръон бозгардем, метавонем дастовардҳои бисёр бузург ва азимеро ҳатто бо имконоти андак ба даст оварем.
https://iqna.ir/fa/news/4241508
