Ваҳдат ва тақриб; Калидвожаҳое ҳастанд, ки раҳбари муаззами инқилоб борҳо дар баёноташон хитоб ба масъулон ва дигар мусулмонони ҷаҳон мавриди таъкид қарор додаанд.
Ба манзури табйини абъоди мухталифи ваҳдат ва тақриб дар ҷаҳони Ислом, нақши Тӯфони Ал-Ақсо дар таҳаққуқи ваҳдати уммати Ислом ва иртиқои ҷойгоҳи Ҷумҳурии исломӣ дар миёни кишварҳои исломӣ ва табдили он ба як улгуи муваффақ дар амалиёти кардани ваҳдат бо ҳуҷҷатул-ислом Ҳамиди Шаҳриёрӣ, дабири кулли маҷмаъи ҷаҳонии тақриби мазоҳиби исломӣ ба гуфтугӯ нишастаем, ки машрӯҳи онро дар идома мехонем.
ИКНА - Ҷумҳурии Исломии Эрон ҳамеша парчамдори ваҳдат дар ҷаҳони Ислом буда ва онро ба унвони як роҳбурд дар назар гирифта вале то пеш аз Тӯфони Ал-Ақсо зарурати ваҳдат дар ҷаҳони Ислом то ин ҳад эҳсос нашуда буд, ба назари ҳазрати олӣ таҳаввулоти як соли ахир ба вижа амалиёти Тӯфони Ал-Ақсо чиқадр табдили масъалаи ваҳдат ба як мавзӯъи айниро боаҳамият карда ва сабаб шуда нухбагони ҷаҳони Ислом мутаваҷҷеҳ шаванд агар халъи ваҳдат вуҷуд надошт қатъан ҷиноёти режими саҳюнистӣ идома намеёфт?
Ҳаргоҳ инсон бо чолиш мувоҷеҳ мешавад; Фикр, зеҳн ва амалш шурӯъ ба фаъолият мекунад. Яъне табдили фикр ба чораандешӣ ва сипас табдили он ба амалиёте, ки қабл аз он майсур ва мақдур набудааст. Маъмулан буҳронҳо ва фишорҳо инсонсоз ҳастанд;
Баъд аз ҷанги ҷаҳонии дувум ифтироқи давлатӣ дар ҷаҳони Ислом шакл гирифт ва се императории шибҳиқорраи Ҳинд, Усмонӣ ва Эрон тавассути истеъмор тиккатка шуданд ва ба кишварҳои мутакассир ва мутааддиде, ки имрӯза бо онҳо рӯбарӯ ҳастем табдил шуданд;
Баъд аз Инқилоби исломӣ иддаи ташкили иттиҳодияи кишварҳои исломӣ аз сӯи имоми роҳил матраҳ шуд ва андешаи ваҳдат, пешгирӣ аз даргириҳои қавмиятӣ ва мазҳабӣ ва ҳатто миллӣ ва ин ки мусулмонон бародари якдигар ҳастанд ва метавонанд уммати воҳидаро шакл диҳанд, тарҳ ва пайгирӣ шуд. Ин андеша пас аз имоми роҳил ба василаи раҳбари муаззами Инқилоб тадовум ёфт ва бо тақвияти гурӯҳҳо ва наҳлаҳои фикрие, ки ба думболи озодихоҳӣ буданд тадовум пайдо кард ва лизо бо замима шудани инҳо ба Инқилоби исломӣ ҳаракати навине бунён гузошта шуд.
Истикбори ҷаҳонӣ ба саркардагии Амрико ин хатарро аз ҳамон ибтидои инқилоб эҳсос ва талоши зиёде кард то зарфиятҳои ихтилофӣ ва низоъиро дар ин густараи минтақаӣ тавсеа диҳад ва ба ҳамин далел эҷоди шиқоқро дар дастури кори худ қарор дод, ки муҳиммтарини он тайи сад соли ахир таъсиси давлати Исроил буда то аз ин ғуддаи саратонӣ барои эъмоли фишор бар ҳокимони минтақа истифода кунад, ки болотарин навъи он алайҳи ҳукумати Урдун ба кор гирифта шуда ва ба ҳамин далел ҳокимони Урдун ба сарсупурдаи ин режим табдил шудаанд ва дар сутӯҳи поинтар ҳам аз режими саҳюнистӣ ба унвони аҳруми фишор алайҳи Миср ва Арабистон истифода шудааст.
ИКНА - Оё амалиёти Тӯфони Ал-Ақсо мунҷар ба ваҳдат миёни мусулмонон шудааст?
Ба назари ман Тӯфони Ал-Ақсо сабаб шуд то ёргирии режими саҳюнистӣ бо пешбурди тарҳҳои монанди Абраҳам ва проектҳои ҳамчун одди созии равобит бо ин режим, ки дар таоруз бо ваҳдати ҷаҳони Ислом буданд мутаваққиф шаванд; Ба иборати беҳтар аз рӯи миз бардошта шуданд ва ба лояҳои зерин рафта ва дар ҳошия қарор гирифтаанд ва лизо имрӯз дигар касе ҷуръат намекунад дар бораи робита бо режими ғосиби саҳюнистӣ сухан бар забон овард.
Аз сӯи дигар зарфиятҳои тақриб ва қавмиятӣ дар ҷаҳони Ислом дар ҳоли табдил шудан ба як эътилофи нохонда ҳастанд ва навъе ҳамгароиро миёни инҳо ба вуҷуд овардааст. Масалан мушоҳида кардед вақте Исроил ба кишвари мо таҷовуз кард ин таҷовуз бо маҳкумияти кишварҳои исломӣ монанди Арабистони Саудӣ мувоҷеҳ шуд. Аз сӯи дигар пас аз чандин сол аз саргирии равобит миёни Эрон ва Миср ва Урдун калид хӯрда ва ҳамаи инҳо ҳосили зарфиятҳое аст, ки дар ҷаҳони Ислом вуҷуд дорад.
Дипломосии ваҳдат дар се лоя дар ҳоли пайгирӣ аст; Як лояи мардумӣ аст яъне мо қудрати расона, интернит ва фазои маҷозиро се ҳавзаи тамаддунии ҷаҳони Ислом, ки ба он ишора шуд ба кор гирифтаем.
Лоя дувум марбут ба дипломосии уламоӣ аст; Табиатан дар гузашта уламо дидорҳои андаке бо ҳам доштанд вале имрӯз ин халаъҳо бартараф шудаанд ва ҳамин мавзӯъ зарфияти дипломосии уламоиро барои ваҳдати ҷаҳони Ислом густариш додааст.
Лоя севум ҳам марбут ба дипломосӣ аст; Ҳамин, ки одди созии робита бо режими ғосиби саҳюнистӣ аз рӯи миз ба зери миз мунтақил шуда валав инки ҳанӯз мунтафӣ нашуда бошад метавонад як бурд бузурге маҳсуб шавад яъне аз ҳамон ибтидои кор касоне, ки мехоҳанд ҷурмеро муртакиб шаванд ибтидо ба худи ҷурм фикр мекунанд баъд ҳарфашро мезананд ва баъд ёргирӣ мекунанд ва сипас амал мекунанд ва инҳо дар ҳоли ёргирӣ буданд вале мо коре кардем, ки инҳо натанҳо натавонанд ёргирӣ кунанд ва ҳарфашро бизананд балки ба он ҳам фикр накунанд ва аз аввалавият хориҷ шавад ва зери миз бигузоранд.
Имрӯз зарфиятҳои оддӣ созии равобит бо режими саҳюнистӣ мунтафӣ ва аз рӯи миз канор гузошта шудааст ва ин худ навъе бурд маҳсуб мешавад, ки дар саҳнаи дипломосии давлатии ваҳдат ба он даст пайдо кардааем.