"Мардум намедонанд, ки намедонанд"; Сиёсати ҷоҳилияти муосир дар ҷаҳони имрӯза
Ба гузориши хабарнигори ИКНА, барномаи гуфтугӯи родиюи соати 24:15 бо ҳузури Алиризо Довудӣ, сармутахассиси расонаҳо ва улуми маърифатӣ ва Ҷалили Байтмашъалӣ, раиси Созмони Қуръони Донишгоҳиёни кишвар ва мудири омили хабаргузории байналмилалии Қуръони (ИКНА) дар ин бора гуфт.
Ҷалили Байтмашъалӣ, раиси Оҷонсии байналмилалии хабарии Қуръони (ИКНА), гуфт: 1400 сол пеш касе дар нимҷазирае, ки дар он интернет, Instagram, Telegram ва шабакаҳои иҷтимоӣ набуд, коре кард, ки имрӯз душманонаш пас аз 1400 сол дар асрҳои 20 ва 21 карикатураи ӯро тасвир намуда, китоби муқаддаси мусулмононро сӯзонданд. Душманони Расули Акрам (с) ҳар кореро мекунанд, ки пешравии сухани Расули Акрам (с) монеъ шаванд, аммо ба таври равшан мебинем, ки онҳо роҳи пеш намебаранд. Ин ҳамон расонаест, ки масъулияти иҷтимоъиро хуб медонад ва он қудратманд дар ҷаҳон зуҳур кардааст ва бонуфузе будааст, ки тамоми ҷаҳон барои боздоштани он сафарбар шудааст ва албатта наметавонанд ин корро кунанд.
Вай афзуд: Паёмбари Гиромии Ислом (с) шахсеро таъйин мекунад ва аз ӯ хоҳиш мекунад, ки Яманиёнро ба Ислом роҳнамоӣ кунад. Пас аз чанде аз ин сафар фикру мулоҳизаҳои худро пайдо кард ва дарк кард, ки дар қабули исломи яманиҳо муваффақияти зиёд ба даст наомадааст. Паёмбар (с) он шахсро бозпас фиристод ва ҷавонеро бо номи Муъоз ибни Ҷабал ба сӯи яманиён фиристод ва танҳо як ҷумлаи бисёр муҳимро ба ӯ гуфт: «يَا مُعَاذُ عَلِّمْهُمْ كِتَابَ اَللَّهِ؛; Эй Муъоз Қуръон ба онҳо биёмӯз». Қуръон ба маънои Фатҳ ва Каср нест, балки Қуръон ва таълимоти Қуръон аст, ки шохисҳои қуръонӣ рушди инсон ва ошноӣ бо шохисҳои рушди фарди ва иҷтимоӣ аз қудрати Қуръон аст.
Байтмашъалӣ гуфт: Рисолаи доктории ман дар ин мавзӯъ, яъне шохисҳои рушди иҷтимоъӣ дар Ғарб ва Қуръони Карим аст ва дар ин замина кори муҳиме дар заминаи муаррифии шохисҳои рушди иҷтимоӣ дар Ғарб ва Қуръони Карим сурат гирифта.
Байтмашъалӣ изҳор дошт: Бинобар ин дар қадами аввал донистани дурусти мухотаб муҳим аст. Қадами дуюм дуруст фаҳмидани талаботи шунавандагон аст. Қадами сеюм ин тавлиди паёми мувофиқ барои шунаванда ва қадами чаҳорум усулҳои тавлиди паём аст. Агар бихоҳем ба ин чаҳор марҳила ворид шавем, дар қадами аввал бояд мухотабро дурус аз дидгоҳи Қуръони Карим бидонем. Қуръон дар ин замина бархӯрди хеле муҳим дорад. Нахуст тамоми мардумро ба се тоифа тақсим кардааст: мардуми одди ва маъмулӣ, мардум ва шахсиятҳои аҳли андеша, хирад, хирадманду донишманд ва ғаразнок (فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ) тақсим карда.
Мудири кулли Хабаргузории Байналмилалии Қуръон изҳор дошт: Аз ин рӯ, ҷоҳилияти кӯҳна меҷӯяд, ки мардум намедонанд ва намефаҳманд. Ҷоҳилияти муосир низ як ҷаҳолат аст, ки бо ҳамла ба рӯҳи мардум бо иттилоъ мардумро аз фаҳмидани ҳақиқат бозмедорад. Ҷоҳиляти кӯҳна кӯшиш кард, ки мардум надонанд, аммо ҷоҳилияти муосир мехоҳад, ки мардум надонанд, ки намедонанд. Онқадр маълумот дар расонаҳо ва империяҳои бузурги расона роҳандозӣ мекунанд то инсонҳоро фареб диҳанд. Онҳо муждадиҳандагони ин ҳастанд, ки дурӯғ ҳар қадар калонтар бошад, ҳамон қадар бовариноктар аст. Аз ин рӯ, ҷоҳилияти муосир иттилоотро бомбаборон мекунад. Ҷоҳилияти муосири имрӯза тавассути расонаҳои зиёде паёмҳои шайтониро эълон мекунад. Аз ин рӯ, мо ба ду намуди нодонӣ дучор мешавем. Ҷоҳилияти кӯҳна, ки мехоҳад мардумро аз он огоҳ созад ва Қуръони Карим онҳоро сахт мазммат кардааст ва ҷоҳилияти имрӯза аз тариқи императории расонаҳо мекӯшад, ки далелҳоро дурӯғ нишон диҳад ва мардумро надонанд, ки намедонанд.
https://iqna.ir/fa/news/4247087
