Пешинаи марокзи ибодии адён дар Эрон, санади азамати фарҳанги эронӣ аст
Ба гузориши хабарнигори ИКНА, маросими бузургдошти милоди ҳазрати Исо (а) ва оғози соли нави мелодӣ имрӯз, 10 декабр бо ҳузури донишҷӯёни байналмилалӣ ва меҳмонони хориҷӣ аз беш аз 30 кишвар дар толори ҳамоишҳои байналмилалии Донишгоҳи байналмилалии Аҳли байт (а) баргузор шуд.
Ҳуҷҷатул-ислом ва-л-муслимин Саид Ҷазорӣ Маъмӯӣ, раиси Донишгоҳи байналмилалии Аҳли байт (а), зимни суханронӣ дар ин маросим изҳор дошт: "Раҳбарони бузург ва пешвои мо ба муносибати милоди ҳазрати Исо (а) ин рӯзро гиромӣ медоранд ва бо масеҳиён мулоқот мекунанд. Мо низ бо таваҷҷуҳ ба аҳамияти ин рӯз ва таваҷҷуҳи роҳбари муаззами инқилоби исломӣ ба бузургдошти он, чунин маросимеро баргузор кардем."
Вай афзуд: "Эрон бо собиқаи 12 ҳазорсолаи дурахшони худ, ҳомии инсоният, адолат ва эътиқодоти малакутӣ будааст ва ҳимояти кишвари мо аз яҳудият ва масеҳият қобили таваҷҷуҳ аст."
Ҷазорӣ Маъмӯӣ изҳор дошт: "Ифтихори мо ин аст, ки аввалин Маншури ҳуқуқи башар аз ҷониби Куруши эронӣ навишта шуда, ва ин Маншур дар хидмати адолат ва инсоният қарор дорад."
Вай идома дод: "Дувумин зиёратгоҳи машҳури яҳудият дар Ҳамадон аст ва оромгоҳи Яъқуби Набӣ ва Дониёли Набӣ ва бисёре аз шахсиятҳои бузурги яҳудият дар Эрон ҳифз шуда ва мавриди эҳтиром қарор доранд."
Ҳуҷҷатул-ислом Ҷазорӣ инчунин гуфт: "Қадимтарин калисои ҷомеи масеҳият дар ҷаҳон дар Эрон аст ва ҳамаи ин марказҳои ибодӣ шаҳодати бузургии фарҳанги эронӣ ва гиромидошти эътиқодоти малакутӣ мебошад."
Вай таъкид кард: "Сохтори расмии аввалин маркази гуфтугӯи адён дар Эрон тавассути як шиа дар Сафа-Хонаи Исфаҳон ташкил шуд, ки нишон медиҳад кишвари мо нисбат ба адён ва мазоҳиб нигоҳи боэҳтиром дошта, ва ҷойгоҳи адён дар Эрон арзишманд аст."
Ба гузориши ИКНА, Оятуллоҳ Ризо Рамазонии Гилонӣ, дабири кулли Маҷмаи ҷаҳонии Аҳли байт (а) ва узви Маҷлиси Хабаргон низ зимни суханронӣ дар идомаи ин ҳамоиш гуфт: "Қуръони Карим дар 15 сура ва 93 оят аз ҳазрати Исо (а) ёдовар шуда ва ӯро мавриди таваҷҷуҳ қарор додааст. Яке аз сураҳо ба номи ҳазрати Марям (с) аст ва Исо ибни Марям дар Қуръон калиматуллоҳ ва таваллудаш навъе мӯъҷиза аст."
Оятуллоҳ Рамазонӣ изҳор дошт: "Яке дигар аз нукоте, ки бояд ба он таваҷҷуҳ шавад, ин аст, ки агар имрӯз тавфиқи дидори Паёмбар (с) ва Исо (а) даст медод, чӣ масъалаҳое барои онҳо муҳим мебуд. Ба фикрам, ду нуктаи асосӣ вуҷуд дорад: аввал ин ки заминаи раҳмати илоҳӣ дар ҷомеа фароҳам шавад ва мардум тавонанд аз он истифода кунанд. 'Ва мо ирсолнака илло раҳматан лилоламин' сабки идораи Паёмбар (с) барои раҳматро баён мекунад ва ҳазрати Исо (а) низ ҳамингуна буд."
Вай решакан кардани зулмро аз дигар масоили мавриди таваҷҷуҳи Паёмбар (с) ва ҳазрати Исо (а) донист ва гуфт: "Интишори раҳмат ва муқобила бо зулм муҳимтарин дарсе аст, ки бояд ба он таваҷҷуҳ кунем. Нигаронӣ нисбат ба зулм кофӣ нест ва бояд пеши онро гирифт. Ҳазрати Исо фармуд, агар касе тавоноии тағйири золимро дошта бошад, аммо ӯро тағйир надиҳад, худи ӯ золим аст."
