Рози пойдории шодӣ аз забони Имом Ҷавод (а)
Ҳуҷҷатул-ислом Алиризо Қубодӣ, ҷомеашинос ва коршиноси дин, дар силсила ёддоштҳои худ таҳти унвони «Зарфиятҳои шодӣ дар Ислом ва ташайюъ», ба муносибати милоди Имом Ҷавод (а) ёддоштеро барои ИКНА пешниҳод кардааст, ки дар идома матни он пешкаш мешавад.
Шодӣ зарурати зиндагии иҷтимоӣ аст ва барои фард ва ҷомеа коркардҳои зиёде дорад. Бо ин ҳол, масодир ва рафторҳои шодӣ ва меъёрҳои расидан ба шодӣ дар фарҳангҳои гуногун фарқ мекунанд. Дар ин мақола ба яке аз масодири рафтори шодибахш ва шарте, ки Имом Ҷавод (а) барои ҳифз ва пойдории он таъкид карданд, ишора мекунем.
Дар ривояте омадааст: марде бо хушҳолӣ назди Имом Ҷавод (а) расид. Имом сабаби хушҳолии ӯро пурсиданд. Ӯ посух дод: «Аз падаратон шунидам, ки фармуданд: беҳтарин рӯзе, ки шоистаи шодии бандаи Худо аст, он рӯзест, ки ӯ тавфиқ ёбад ба бародари мӯъмини худ хидмате кунад. Имрӯз ниёзмандоне ба ман муроҷиат карданд ва ман ниёзҳои 10 нафар аз онҳоро бартараф кардам, бинобар ин чунин шодиву сурур маро фаро гирифт.»
Имом Ҷавод (а) фармуданд: «Ба ҷони худ қасам, ки шоиста аст чунин шод ва хушҳол бошӣ.» Сипас, Имом ояти 264 аз сураи «Бақара»-ро тиловат карданд, ки мефармояд:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ
“Эй касоне, ки имон овардаед, садақоти худро бо миннатгузорӣ ва озор ботил насозед.”
Гӯё Имом Ҷавод (а) бо қироати ин оят шарти ҳифз ва пойдории шодиро ба он шахс ёдрас карданд.
Дар поён, бо табрики дубораи милоди пурфайзи Имом Ҷавод (а), аз Худованди Карим хостори расидан ба шодмониҳои моддӣ ва маънавӣ дар ин рӯзҳои пурфайзи моҳи Раҷаб ва милоди Имом Ҷавод ҳастем ва ба рӯҳи малакутии он ҳазрат салом мегӯем:
السَّلامُ عَلَيْكَ يا نُورَاللّٰهِ فِي ظُلُماتِ الْأَرْضِ
“Салом бар ту, эй нури Худо дар зулматҳои замин!”
