Таъсири рӯза ба саломатии равонӣ: коҳиши стрес ва афзоиши оромиш

ИКНА - Рӯза на танҳо ба тақво ва парҳезкорӣ сабаб мегардад, балки ҳамчун як ибодати маънавӣ, таъсироти мусбати рӯҳиву равонӣ низ дорад. Яке аз ин фоидаҳо коҳиши стрес ва афзоиши оромиш мебошад. Вақте ки инсон барои муддати муайян аз хӯрдан ва нӯшидан худдорӣ мекунад, зеҳн ва бадани ӯ фурсате барои истироҳат ва барқарорсозӣ пайдо мекунанд.

Рӯза метавонад ба коҳиши стресҳои рӯзмарра ва афзоиши оромиши ботинӣ мусоидат намояд. Дар андешаи қуръонӣ, яке аз роҳҳои расидан ба оромиш, ибодат аст. Қуръони Карим дар сураи Раъд, ояти 28 мефармояд:

الَّذِينَ آمَنُوا وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِكْرِ اللَّهِ أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ

 "Онон, ки имон овардаанд ва дилҳояшон бо ёди Худо ором мегирад. Огоҳ бошед, ки бо ёди Худо дилҳо оромиш меёбанд!" Ин оят ба таври возеҳ нишон медиҳад, ки зикри Худо метавонад оромиши қалб ва коҳиши стрессро ба вуҷуд оварад.

Аз онҷо ки рӯза низ як навъ ибодат мебошад, метавон хулоса кард, ки рӯза бо худ оромиш меорад. Рӯза имкониятест барои поксозии нафс ва тамрини сабру истиқомат. Ин раванд ба инсон кӯмак мекунад, ки оромиши ботиниро эҳсос кунад ва аз стрессҳои рӯзмарра дур бошад. Қуръони Карим дар сураи Бақара, ояти 183 мефармояд:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

 "Эй касоне, ки имон овардаед! Бар шумо рӯза фарз гардид, ҳамон тавре ки бар умматони пеш аз шумо фарз шуда буд, то парҳезгор шавед." Ин оят нишон медиҳад, ки рӯза инсонро ба тақво ва парҳезгорӣ мерасонад ва ин худ метавонад сабаби коҳиши стресс ва афзоиши оромиш гардад.

Аз нигоҳи илмӣ низ таҳқиқоти зиёде мавҷуданд, ки таъсири рӯзаро ба саломатии равонӣ собит менамоянд. Тадқиқотҳои илмӣ нишон додаанд, ки рӯза метавонад сатҳи гормонҳои стресс, ба монанди кортизолро коҳиш дода, ҳолати рӯҳиро беҳтар созад. Ҳамчунин, рӯза метавонад миқдори эндорфинҳоро дар бадан афзоиш диҳад, ки сабаби эҳсоси хушӣ ва оромиш мешаванд. Ин таҳқиқот нишон медиҳанд, ки рӯза на танҳо аз ҷиҳати маънавӣ, балки аз назари илмӣ низ таъсироти мусбат ба саломатии равонии инсон дорад.

Дар маҷмӯъ, рӯза дар Қуръони Карим ҳамчун як ибодати муҳим ва арзишманд муаррифӣ шудааст, ки метавонад таъсироти мусбат ба саломатии равонии инсон дошта бошад. Бо анҷоми рӯза ва таваҷҷуҳ ба ёди Худо, инсон метавонад ба оромиши рӯҳӣ бирасад, стрессҳои рӯзмарраро коҳиш диҳад ва сифати зиндагии худро беҳтар намояд. Ин ибодати муқаддас ба инсонҳо имконият медиҳад, ки дар як моҳи махсус ба поксозии нафс, беҳбуди равобити иҷтимоӣ ва таҳкими имони худ пардозанд ва ба сӯи зиндагии беҳтар ва оромтар раҳсипор шаванд.

https://iqna.ir/en/news/3492147