Муаллими ҷазоирӣ ва таҷрибаи 30-солаи таълими машқ ва имлои Қуръон
Ба гузориши ИКНА ба нақл аз рӯзномаи «Ан-Наср», муаллимони мактабҳои қуръонӣ дар вилояти Водии Алҷазоир то ҳол бо усули суннатӣ таълими ҳифзи Қуръони Каримро идома медиҳанд, бахусус дар бархӯрд бо кӯдакони хурдсол ва баъзе пиронсолоне, ки нобино ҳастанд ва қобилияти маҳдуде дар хондан ва дарки калимаҳо доранд.
Шайх Ал-Башир Атилӣ яке аз муаллимони Қуръон дар мактаби қуръонии масҷиди Тиҷония дар шаҳри Баёза, воқеъ дар вилояти Водӣ, тавонистааст шогирдонашро бо ин усули ҳифзи Қуръон, ки ӯ беш аз 30 сол ба он такя мекунад, ошиқ созад. Ӯ аз усули имло ва машқ бар тахтаи чӯбин истифода мекунад, хоҳ бо қалами суннатӣ сохташуда аз най ва саѓ, хоҳ бо қалами одӣ ё ручка.
Ин муаллими Қуръон мегӯяд, ки достони ӯ бо таълими ҳифзи Қуръон аз хурдсолӣ оғоз шудааст, вақте ки падараш ба ӯ ин корро ёд дод ва орзу дошт, ки фарзандаш ҳофизи Қуръон шавад. Дар охири солҳои 1980, падараш мехост ӯро ба мактаби қуръонӣ фиристад, мактабе, ки бо усули комилан суннатӣ таълим медод ва танҳо василаи таълим тахтаи чӯбӣ ва қалами саѓ буд. Дар мавриди ҳифз, устод бо садо имло мекард ва шогирдон менавиштанд.
Ба ҳамин тартиб, «Сидӣ Ал-Башир» — номе, ки шогирдон ӯро бо он мехонанд — дар ҷавонӣ Қуръонро пурра ҳифз кард. Солҳо баъд, бахусус соли 1994, ӯ ба масҷиди Ҳоҷ Бен Солеҳ дар масҷиди Тиҷония дар Баёза пайваст, ки то ҳол ҳамчун муаллими Қуръон дар онҷо фаъолият мекунад ва тақрибан 250 шогирди духтару писарро сарпарастӣ менамояд.
Шайх Ал-Башир Атилӣ мегӯяд, ки шогирдонаш, бахусус онҳое, ки камтар аз 15 сол доранд, маҷбур мекунад, ки ба мактаби қуръонӣ биоянд ва бо дасти худ бар тахта нависанд, хоҳ бо қалами суннатӣ аз най ва саѓ, хоҳ бо рангобе, ки дар гуфтори маҳаллӣ бо номи «довоия» (зарфи саѓ) шинохта мешавад, ё бо ҳар қалами дигаре, ки дастрас аст.
Ӯ таъкид мекунад, ки ин усул, бо вуҷуди вақт ва кӯшиши зиёд, барои сабт ва дар хотир нигаҳ доштани калима ва андеша дар маънии он бисёр муҳим ва судманд аст. Ба назари ӯ, самаранокии он дар он аст, ки диққати шогирдро тамоман ба коре, ки анҷом медиҳад, равона мекунад, зеро дасти ӯ ва фикраш машѓули як кор аст ва ҳолати нишаст устувор аст ва ниёз ба диққати зиёд дорад.
Ал-Башир меафзояд, ки усули таълим ва имлои Қуръон ба шогирдон кумак мекунад, то китоби Худоро хуб ҳифз кунанд ва ҳамчунин хатти қуръониро омӯзанд, ки аз лиҳози шакли ҳарфҳо фарқ мекунад ва дар бисёре мавридҳо ба хатти маъмулӣ монанд нест. Ин усул ҳамчунин ба сабти равшани талаффузи бисёре аз калимаҳои Қуръон дар муқоиса бо талаффуз ва ҳатто навишти онҳо дар суханони рӯзмарра мусоидат мекунад.
Ӯ таъкид мекунад, ки бештари шогирдони ӯ кӯдакони синфи ибтидоӣ ҳастанд ва усули суннатии имло ва ҳифз, ки бар дақиқ навиштан асос ёфтааст, ба онҳо кӯмак кардааст, то ҳарфҳоро дар хотир нигаҳ доранд, хатти худро беҳтар кунанд ва ёд гиранд, ки ончиро ҳифз мекунанд, нависанд ва имло кунанд. Натоиҷи ин усул нишон медиҳанд, ки ин техника таъсири мусбат бар пешрафти дарсӣ низ гузоштааст, зеро аксари онҳо бо хатти зебо ва ҳамоҳанг шинохта мешаванд ва ғайр аз фасоҳати талаффуз, дар забон ва бахусус имло низ аъло ҳастанд.
Ин муаллим афзуд, ки ӯ мухолифи усули муосири таълими Қуръон нест, аммо ҳамеша бар истифодаи усулҳои хаттӣ ва имлоӣ ҳамчун усули таълим таъкид мекунад, зеро ин усулҳо барои ҳар шогирде, махсусан ҳофизони китоби Худо, муҳиманд; ин усулҳо бисёре аз маҳоратҳои муҳим чун гӯш кардан, навиштан, хатт ва ҳифз карданро ба шогирдон меомӯзанд. Бо ин вуҷуд, ӯ тавзеҳ медиҳад, ки аз ончи технологияи муосир пешниҳод кардааст, низ метавонад истифода барад, зеро ҳадафи олии ӯ таълими шогирдон ва ҳифзи Қуръон тавассути онҳо аст.
Ба гуфтаи шогирдоне, ки дар мактаби қуръонии Шайх Ал-Башир Атилӣ бо онҳо шинос шудем, онҳо дар аввал мекӯшиданд, ки аз ҷаласаҳои имло ва навиштан бар тахтаҳои чӯбӣ гурезанд, аммо ниҳоятан мутмаин шуданд, ки ин усул, ҳарчанд душвор бошад, бисёр судманд аст. Онҳо таъкид карданд, ки муҳити мактаби қуръонӣ комилан суннатист ва ҳатто танбеҳ низ ба шеваи кӯҳна анҷом мешавад — масалан, бо чӯб задан ё маҷбур кардани навишти такрории калимаҳо то ҳифзи дуруст. Бо ин вуҷуд, ин монеъи ҳузури онҳо дар дарсҳои Шайх ва омӯзиш аз ӯ ва усули ӯ нашудааст. Баъзеҳо гуфтанд, ки ҳатто баъд аз дохил шудан ба донишгоҳ, хатм кардан ва ворид шудан ба олами кор, ҳамчунон дар дарсҳои Шайх Ал-Башир Атилӣ иштирок мекунанд.
