Насби намоишгарҳои маърифатафзо барои бонувон дар масҷиди Набавӣ (с)
Ба гузориши ИКНА ба нақл аз الصباح العربی, ин намоишгарҳо бо ҳадафи осонсозии дастрасӣ ба иттилооти динӣ ба таври муосир, эҷодкорона ва дастраси бонувон дар масҷиди Набавӣ насб шудаанд. Ин таҷҳизот ба занони зоир имкон медиҳад, ки китобҳои диниро мутолиа кунанд ва аз фатвоҳо ва муҳтавои динӣ ба 19 забон баҳраманд шаванд.
Ин намоишгарҳо барои истифодаи зоирон аз миллатҳо ва фарҳангҳои мухталиф насб шуда ва бо ба коргирии фановариҳои навин, талош мекунанд, ки донишҳои динӣ ба таври осон ва қобили фаҳм дар ихтиёри зоирон қарор гиранд ва таҷрибаи маънавии онҳоро ғанӣ гардонанд.
Дар ҳамин ҳол, идораи умури бонувони масҷиди Ҳаром низ дар чорчӯби тарҳи илмии “Зод”, ба шарҳи илмии китоби «Ҳаҷ» аз Саҳеҳи Муслим пардохтааст, то миёнаравии исломӣ ва фаҳми дурусти маносики ҳаҷ-ро таблиғ кунад.
Ба гуфтаи Оишаи Ақло, муовини идораи умури бонувони масҷиди Ҳаром, ин тарҳ бар он аст, ки бо такя бар як равиши саҳеҳи илмӣ, дониш ва раҳнамоиҳои лозимро дар ихтиёри заноне қарор диҳад, ки мехоҳанд маносики Ҳаҷро ба ҷой оваранд.
Қадами муҳими хизматрасонӣ ба зоирон
Ин иқдомҳо бахше аз барномаи амалиёти Масҷиди Ҳаром ва Масҷиди Набавӣ (с) барои мавсими Ҳаҷи соли 1446 ҳиҷрии қамарӣ маҳсуб мешавад, ки барномаҳои ихтисосии мазҳабиро барои ғанисозии таҷрибаи зоирон ва осонсозии анҷоми маносик бар асоси дастуроти шариати исломӣ дар бар мегирад.
