Пешрафт, амният ва рифоҳ бо идомаи роҳи ақлонияти Имом (р)
Ба гузориши ИКНА, ба нақл аз пойгоҳи иттилоърасонии дафтари Раҳбари муаззами инқилоб, ишон субҳи дирӯз дар гирдиҳамоии бузургу пуршӯри мардум дар ҳарими мутаҳҳари Имоми Хумайнии Роҳил (р), бо ишора ба таъсири намоёни Инқилоби Исломӣ дар таҳаввулоти ҷаҳони имрӯз, таъкид карданд: Имоми бузург бо тадбир ва ақле, ки аз имон бархоста буд, усули идомаи ҳаракати иқтидорманд ва сарбаланди инқилоб ва кишварро дар доираи мафҳуми муҳими “истиқлоли миллӣ” ҷой дод. Эрони азиз ба шарофати ҳамин усулҳо ба пешрафт, некӯаҳволии умум, амнияти пойдор ва болоравии мақоми хориҷӣ ва ояндаи рӯшани худ даст хоҳад ёфт.
Ҳазрати Оятуллоҳ Хоманаӣ дар тавзеҳи масъалаи миллӣ ва ҳастаӣ, дастёбии Эрон ба тамоми занҷираи тавлиди сӯхти ҳастаиро натиҷаи имони миллат ва донишмандони ҷавон ба шиори “мо метавонем” донистанд. Бо ишора ба таъсири муҳимми ин соҳа дар пешрафти улуми дигар ва саноат, ишон барномаи ҳастаии пешниҳодии Амрикоро дар мухолифати комил бо усули “мо метавонем” хонданд ва таъкид карданд: Соҳаи бузурги ҳастаӣ бидуни ғанисозӣ амалан бесамар аст ва Амрико ва режими саҳюнистӣ бидонанд, ки барои нобуд кардани соҳаи ҳастаӣ дар Эрон, ҳеҷ хато карда наметавонанд.
Ишон Имом Хумайниро меъмори низоми нерӯманд, босубот ва қудратманди Ҷумҳурии Исломӣ ном бурда, афзуданд: 30-юшаш сол пас аз вафоти он марди бузург, ҳузури ӯ ва таъсири инқилобаш дар масоиле чун суқути қудратҳои бузург, шаклгирии низоми чандқутбӣ, поин рафтани манзалати Амрико, болоравии нафрат аз саҳюнизм ҳатто дар Аврупо ва Амрико, ва бедории халқҳо бар зидди арзишҳои ғарбӣ эҳсос мешавад.
Раҳбари инқилоб бо ишора ба ангушти ҳайрат мондани ҷаҳони Ғарб дар баробари “басиҷи як миллат аз ҷониби як олими динӣ, пирӯзии Имом ва миллат бо дастоне холӣ бар режими то дандон мусаллаҳ ва вобастаи Паҳлавӣ ва рафъи ҳузури амрикоиҳо ва саҳюнистҳои ғоратгар аз Эрон” гуфтанд: Ҳайрати дувуми ғарбиҳо, ташкили Ҷумҳурии Исломӣ бо тадбир ва пайгирии Имом буд.
Ҳазрати Оятуллоҳ Хоманаӣ бо ёдоварӣ аз умеди амрикоиҳо ба ба қудрат расидани ҳукумати созишкор дар Эрон ва таъмини манофеъи ғайриқонунии худ, афзуданд: Имом бо баён кардани ошкорои мавқеи худ дар мавриди ташкили низоми исломӣ ва динии воқеӣ дар Эрон, ин умедро барбод дод ва тавтиаҳои душманон аз ҳамин ҷо оғоз ёфт.
Ишон ҳаҷм, гуногунӣ ва шиддати тавтиаҳои ғарбиҳо, махсусан Амрикоро бар зидди Инқилоби Исломӣ дар таърихи инқилобҳои муосир бесобиқа донистанд ва гуфтанд: Таҳрикоти қавмӣ, мусаллаҳ сохтани гурӯҳҳои зиддиинқилоб ва чапгаро, таҳрик ва пуштибонӣ аз саги хуношоме ба номи Саддом барои ҳамла ба Эрон ва террор кардани ёрони Имом аз ҷумлаи амалҳои хасмонаи душманон буданд, ки хатти террор дар даҳсолаҳои баъдӣ бо куштани донишмандони ҳастаӣ идома ёфт.
Раҳбари инқилоб “таҳримҳои ҳамаҷониба, ҳамлаи низомии Амрико ба Табас ва ҳамла ба ҳавопаймои мусофирбарии Эрон бар фарози халиҷи Форс”-ро аз дигар амалиёти палиди душманон хонданд ва гуфтанд: Пушти ин ҳамаи тавтиаҳо давлатҳои мутакаббир, махсусан Амрико ва режими саҳюнистӣ ва ниҳодҳои ҷосусӣ чун CIA, MI6 ва Моссади режими ишғолгар қарор доштанд.
Ишон ҳадафи ин амалҳои вайронгарро заиф сохтани Ҷумҳурии Исломӣ хонда, таъкид карданд: Миллат ва низом дар баробари ҳамаи ин тавтиаҳо устувор монданд ва беш аз ҳазор тавтиаро хунсо карданд ва Ҷумҳурии Исломӣ на танҳо заиф нашуд, балки бо қудрат ба роҳи худ идома додааст ва минбаъд низ бо иқтидор пеш хоҳад рафт.
Ҳазрати Оятуллоҳ Хоманаӣ дастболоии эҳсосот бар ақлро омили асосии инҳирофи инқилобҳо, чун Инқилоби Фаронса дониста, таъкид карданд: Имоми бузург бо ақли илоҳӣ ва имони ба ғайб инқилобро аз ин хатар эмин нигоҳ дошт ва нагузошт эҳсосот ҳаракати мардумро аз масири аслӣ манҳарф кунад.
Ишон вилоятро ва истиқлоли миллиро ду пояи ақли Имом номида, афзуданд: Вилоят нигаҳдорандаи ҷанбаи динӣ ва монеъи инҳирофи инқилоби бархоста аз имон ва эҳсоси мардум аст ва истиқлоли миллӣ низ дарбаргирандаи бисёр аз андешаҳо ва ҳадафҳои Имом аст.
Ҳазрати Оятуллоҳ Хоманаӣ тавсифи истиқлоли миллиро ба маънии инзиво ва қатъи равобит бо ҷаҳон нодуруст ва фиребанда дониста, афзуданд: Истиқлоли миллӣ яъне Эрон ва миллати он бо такя ба худ, мунтазири иҷозаи Амрико ва дигарон набошанд ва худ бо ташхиси дуруст ва бе таваҷҷуҳ ба розигии қудратҳо тасмим бигиранд ва амал кунанд.
Ишон шиори “мо метавонем”-ро нахустин пояи истиқлоли миллӣ бар асоси гуфтаҳои Имом дониста, гуфтанд: Бар хилофи режими Туғён, ки “мо наметавонем”-ро ба мардум талқин мекард, Имом рӯҳи “мо метавонем”-ро дар шахсияти миллӣ, ҷавонон ва сиёсатмадорон зинда кард ва пешрафтҳои илмӣ, фаннӣ, дифоӣ ва созандагӣ ҳама натиҷаи ҳамин руҳия аст.
Раҳбари инқилоб талоши душманон барои аз байн бурдани рӯҳи “мо метавонем”-ро нишондиҳандаи аҳаммияти амиқи он донистанд ва гуфтанд: Имрӯз ҳам дар масъалаи ҳастаӣ ва гуфтугӯҳо бо миёнҷигарии Умон, тарҳи пешниҳодии Амрико сад дарсад бар зидди “мо метавонем” аст.
Ишон усули “муқовимат”-ро ба маънии амал бар асоси эътиқод ва таслим нашудан дар баробари ирода ва таҳмили қудратҳо пояи дигаре аз истиқлоли миллӣ дониста, бо таъкиди афзоиши тавоноии дифоӣ гуфтанд: Дар ибтидои инқилоб, тавоноии дифоии мо хеле поин буд, аммо бо ташвиқи Имом, рушд ёфт ва имрӯз Эрон дар баъзе бахшҳои дифоӣ дар минтақа пешсаф аст.
Усули “табйин” низ ҷузъи дигаре аз манзумаи фикрӣ ва амалӣ Имом дар таъмини истиқлоли миллӣ буд. Имом аз соли ۱۳۴۱ то поёни умри худ масъалаҳоро ба мардум мефаҳмонд ва навиштаҳояш барои мардум, уламои дин ва донишгоҳҳо аз беҳтарин осори ӯст. Табйини Имом бар эҳсосот маҳдуд набуд, балки бо далел ва мантиқ сурат мегирифт ва бо ақл ва дил сӯҳбат мекард.
Ҳазрати Оятуллоҳ Хоманаӣ усули “истиқомат” ба маънии нигоҳ доштани роҳ ва идома додани он дар масири дурустро низ ҷузъи дигаре аз истиқлоли миллӣ донистанд ва афзуданд: Имоми бузург афкор ва дилҳои мардум ва ҷавононро бо ин усулҳо ошно кард ва бо ақли бархоста аз ин усулҳо ҳаракати инқилобро тазмин намуд.
