Оғози маросими рами ҷамарот дар Мино
Ба гузориши ИКНА ба нақл аз рӯзномаи «Ал-Қудс ал-Арабӣ», ҳоҷиён субҳи имрӯз, ҷумъа, 16-уми хурдод, ҳамзамон бо нахустин рӯзи иди Қурбон барои мусалмонони ҷаҳон, охирин маносики бузурги ҳаҷ, яъне рами ҷамарот дар Миноро оғоз карданд.
Аз субҳи содиқ, беш аз 1.6 миллион ҳоҷӣ ба ҳар яке аз се девори рамзии шайтон дар саҳрои Мино ҳафт сангреза партоб карданд.
Мақомот роҳҳои гуногунеро барои тақсими ҷамъият дар сатҳҳои гуногуни Ҷамарот ихтисос додаанд, то ҳаракати осони ҳоҷиён дар пули Ҷамарот таъмин шавад. Ин сохторҳо ба шакле тарроҳӣ ва сохта шудаанд, ки фишори ҷамъиятро дар ҷараёни рами идора кунанд ва тавассути пули пиёдагарди васлшуда ба қатораи Машаъир ва мавзеъҳои хаймаҳои ҳоҷиён дар Мино мепайванданд.
Ҳоҷиён имрӯз баъд аз рами ҷамраи Ақаба, қурбонии худро забҳ мекунанд ва мардон, агар сафари нахустини ҳаҷашон бошад, мувофиқи эҳтиёти воҷиб сар метарошанд. Мардони дигар метавонанд миёни сартарошӣ ва тақсир (кутоҳ кардани мӯй ё нохун) интихоб кунанд. Занҳо танҳо тақсир мекунанд.
Ҳоҷиён барои анҷоми роми ҷамарот се рӯз дар Мино мемонанд (рӯзаҳои 11, 12 ва 13-уми Зулҳиҷҷа) ва пас аз он барои анҷоми товофи видаъ ба Макка мераванд. Аммо онҳое, ки нахоҳанд се рӯз дар Мино бимонанд, метавонанд ҳамаи аъмолро дар як ё ду рӯз анҷом диҳанд ва ба Макка раванд.
Рами ҷамарот (сангпартоӣ) яке аз аъмоли воҷиб дар маносики ҳаҷ аст, ки маънии он партофтани ҳафт сангреза ба сӯи рамзҳои шайтон аст. Ин амал дар Мино ва дар рӯзи иди Қурбон ва ду рӯзи баъд аз он анҷом мешавад ва як навъ пайравии рамзӣ аз амалкарди ҳазрати Иброҳим (а) аст.
Ҷамра (ҷамъ: Ҷамарот ё Ҷимор) калимаи арабӣ ба маънии порае аз оташ ё сангреза аст. Дар истилоҳи динӣ, Ҷамарот номи се маҳалли мушаххас дар Мино аст, ки бо сутунҳои сангин ишора шудаанд ва ҳоҷиён ба онҳо санг мепартоянд. «Рамй» низ маънии афкандан ва партоб карданро дорад.
