Ҷумҳурии Исломии Эрон – сутуни меҳварии муқовимат аст
Шайх Зуҳайр Ҷаъид, ҳамоҳангсози Ҷабҳаи Амали Исломии Лубнон, дар сӯҳбат бо ИҚНО (дар канори баргузории Конфронси 39-уми байналмилалии Ваҳдати Исломӣ), бо ишора ба 1500-солагии таваллуди Расули гиромии Ислом ҳазрати Муҳаммад (с) гуфт:
1500 сол боз мо мусалмонон бо баракати Паёмбари раҳмат зиндагӣ дорем. Мо ба он фахр мекунем, ки аз уммати ҳазрати Муҳаммад (с) ҳастем. Вале савол ин аст — оё ростӣ, роҳеро ки он ҳазрат мехост, пайравӣ дорем?
Сипас гуфт:
Ҳолате, ки имрӯз дар ҷаҳони Ислом рӯй додааст — махсусан дар Ғазза, Фаластин, Лубнон ва тамоми минтақа — нишон медиҳад, ки мо, уммати Ислом, мутаассифона аз таълимот ва роҳи Паёмбари Худо (с) хеле дур рафтаем.
Шайх Ҷаъид баъзе аз ҳадисҳои Паёмбарро ёдовар шуд ва гуфт:
Паёмбари Ислом (с) фармудаанд: “Мусулмон бо мусулмон бародар аст, хоҳ дӯсташ дорад хоҳ не.” Ва боз фармудаанд: “Мусулмон барои мусулмони дигар чун бинои мустаҳкам аст, ки як қисмаш қисми дигарро дастгирӣ мекунад.”
Дар як ҳадиси дигар фармудаанд: “Мӯъминон дар дӯстдорӣ, меҳрубонӣ ва ғамхорӣ чун як ҷасади воҳиданд. Агар як узви он дард кунад, дигар узвҳо низ шаб бедор ва дар таб мемонанд.”
Ин олими аҳли суннат аз Лубнон афзуд:
Имрӯз, савол ин аст — оё уммати арабӣ ва исломӣ ҳамон тавр бемор аст, ки Ғазза бемор аст? Оё онҳо низ гуруснаанд, чунки мардуми Ғазза гуруснаанд? Оё онҳо метарсанд, чун мардуми Ғазза дар тарсанд? Не! Ба Худо қасам, ҳама дар оромиву осудагӣ ҳастанд — магар онҳое, ки Худо ба онҳо раҳм кардааст.
Ҳамоҳангсози Ҷабҳаи Амали Исломии Лубнон дар поён гуфт:
Инро низ бояд гуфт: Ҷумҳурии Исломии Эрон дар сари меҳвари муқовимат қарор дорад ва сутуни асосии он аст. Он бо сабаби мавқеи инсонпарваронае, ки нисбат ба Ғазза гирифтааст, дар муҳосира ва таҳдидҳои ноодилона қарор гирифтааст.
Мавқеи Эрон на танҳо як мавқеи исломӣ, балки пеш аз ҳама як мавқеи инсонӣ ва пур аз раҳму шафқат нисбат ба мардуми Ғазза аст. Аз ҳамин сабаб Эрон дар паҳлуи мардуми Ғазза қарор гирифт ва аз онҳо ҳимоят кард, то миллати Фаластин озодиашро бозпас гирад.
4304843
