Доварии Қуръон — омехтае аз дақиқият, адолат ва маърифати қалбӣ
Аъзам Алвандӣ яке аз чеҳраҳои маъруфи Қуръонии кишвар аст, ки аз соли 1366 (1987) бо муҳаббат ба Қуръон роҳашро оғоз кардааст. Дар тӯли ин солҳо, ӯ дар соҳаи омӯзиш, доварӣ ва идоракунии корҳои Қуръонӣ нақши муассир доштааст.
Ӯ дар бештари мусобиқаҳои Қуръон ба ҳайси довар ва раиси ҳайати доварон ширкат варзидааст ва таҷрибаи гаронбаҳо дар арзёбӣ ва парвариши қориён ва ҳофизон андӯхтааст.
Дар ҳамин замина, хабарнигори ИҚНО-и Курдистон бо ин бонуи Қуръонӣ мусоҳибае анҷом додааст, ки матни пурраи он дар поён омадааст:
ИқНО: Довар дар боло бурдани сатҳи Қуръонии ҷомеа чӣ нақш дорад? Ва чӣ чиз доварии мусобиқаҳои Қуръонро аз дигар озмунҳо фарқ мекунад?
Аъзам Алвандӣ:
Нақши довар дар пешбурди сатҳи Қуръонии ҷомеа бисёр муҳим аст. Довар танҳо як арзёб нест — ӯ устод, роҳнамо ва намунаи адолат, дақиқӣ ва маърифати Қуръонӣ аст.
Бо нигоҳи одилона ва коршиносона, ӯ ба қориён роҳ нишон медиҳад, нуқтаҳои қувват ва сустиро мешиносад ва ангезаи рушд ба вуҷуд меорад.
Ҳузури доварони огоҳ ва содиқ сабаб мешавад, ки сатҳи фаннии тиловатҳо боло равад, фаҳми мафҳумҳои Қуръон амиқтар гардад ва дар натиҷа, фарҳанги Қуръонӣ дар ҷомеа рушд кунад.
Доварии мусобиқаҳои Қуръон бо дигар рақобатҳо фарқ дорад, зеро дар ин ҷо меъёр танҳо маҳорати хондан ё садо нест — ихлос, адаб ва робитаи қалбӣ бо каломи Худо низ ба ҳисоб гирифта мешаванд.
Фазои доварии мусобиқаи имсолаи Қуръони миллӣ бисёр созмонёфта, маънавӣ ва касбӣ буд. Доварон бо дақиқӣ, адолат ва ҳамдилӣ амал карданд ва як рақобати солим ва рӯҳбахш ба вуҷуд оварданд.
ИҚНО: Оё сифатҳои маънавӣ — монанди хушӯъ ва фурӯтании қори ё ҳофиз — дар баҳои доварӣ таъсир дорад?
Алвандӣ:
Бале, таъсири мустақим дорад. Зеро тиловати Қуръон танҳо дуруст хондан нест — интиқоли паём, дарки амиқ ва таъсиргузории рӯҳӣ ба шунаванда низ муҳим аст.
Беш аз ҳама, ихлос ва унси воқеӣ бо Қуръон аст, ки қориҳоро аз ҳам фарқ мекунад.
Тиловате, ки аз дил барояд ва бо фурӯтанӣ ҳамроҳ бошад, ҳам дар дили довар ва ҳам дар дили шунаванда таъсир мегузорад ва бартариро нишон медиҳад.
ИҚНО: Паёми шумо ба ширкаткунандагони мусобиқаҳои Қуръонӣ чист?
Алвандӣ:
Ба ҳамаи ширкаткунандагон мегӯям:
Ба Қуръон бо дилу ҷон наздик шавед, на танҳо барои рақобат, балки барои рушди маънавӣ ва фаҳми амиқ.
Ҳар ояте, ки бо муҳаббат ва фурӯтанӣ хонда шавад, на танҳо шуморо боло мебарад, балки асараш дар дили дигарон ҳам мемонад.
Тиловате, ки аз дил барояд ва бо хушӯъ иҷро шавад, ҳам доварро таъсир медиҳад ва ҳам шунавандаро, ва ин аст бартарии ҳақиқӣ.
4312841
