Калисои католикӣ: Марями муқаддас наҷотдиҳандаи инсонҳо нест
Ба гузориши ИҚНО аз сайти расмии Ватикан, ин ҳукм, ки рӯзи сешанбе 13-уми обон аз ҷониби Ватикан нашр шуд, таъкид мекунад, ки танҳо Исои Масеҳ наҷотдиҳандаи инсоният аст ва ба баҳсҳои чандинсолаи миёни масъулони калисо поён медиҳад.
Дастгоҳи ақидатии Ватикан дар дастури нави худ, ки барои 1.4 миллиард католики ҷаҳон ирсол шудааст, таъкид кардааст, ки истифодаи унвони «наҷотдиҳандаи муштарак» барои Марями муқаддас дуруст нест.
Дар баёния омадааст, ки ин унвон метавонад сабаби иштибоҳ ва халалдор шудани фаҳми дурусти эътиқодоти масеҳӣ шавад.
Ин ҳукм пас аз солҳои дароз баҳс дар бораи нақши Марям дар раванди наҷоти башар содир шудааст.
Дар ҳоле ки католикҳо бовар доранд, ки Исои Масеҳ бо қурбонӣ ва марги худ инсониятро наҷот дод, баъзе аз уламо ва уламои католик бар ин назаранд, ки Марям низ ҳамчун модари Исо ва шахсе, ки ба иродаи Худо «бале» гуфт, дар ин раванд саҳм доштааст.
Дастури нави Ватикан бар нақши Марям ҳамчун восита байни Худо ва инсонҳо таъкид мекунад. Дар баёния омадааст, ки ӯ бо ба дунё овардани Исо, дарвозаҳои наҷотро, ки инсоният солҳо мунтазираш буд, боз кард.
Қарори Ватикан дар бораи нақши Марям дар наҷоти башар, табиист, ки вокунишҳои гуногунро миёни католикҳо ва дигар масеҳиён ба бор меорад. Бо вуҷуди ин, ин ҳукм кӯшиши калисо барои равшан кардани таълимоти худ ва пешгирӣ аз иштибоҳҳо дар бораи мақоми Марям — модари Исои Масеҳ — мебошад.
Баъзе аз усқуфҳо дар Шӯрои Ватикани дувум ба ин буданд, ки Марям (с)-ро низ дар баробари Исо (а) наҷотдиҳандаи ҷаҳон муаррифӣ кунанд ва истилоҳи «шарик дар амри наҷот»-ро истифода баранд.
Гарчанде ин истилоҳ ниҳоят истифода нашуд, аммо нақши ӯ дар масъалаи наҷот ба таври равшан тавзеҳ дода шуд.
Ҳазрати Марям (с), модари Исои Масеҳ (а), яке аз шахсиятҳои муҳими се дини бузурги тавҳидӣ — ислом, масеҳият ва яҳудият — ба шумор меравад.
Ин бонуи осмонӣ ягона занест, ки номи ӯ мустақиман дар Қуръон оварда шудааст. Қуръон ӯро бонуи покдоман ва интихобшуда муаррифӣ мекунад ва ҳомиладоршавии мӯъҷизавии ӯ ба Исо (а)-ро ҳамчун нишонаи офариниши илоҳӣ баён менамояд.
Қуръон ва Китоби Муқаддас дар достони Марям (с) дар бисёр ҷузъиёти муҳим ба ҳам монанданд ва танҳо дар чанд маврид фарқ доранд.
Дар маҷмӯъ, мақоми Марям (с) дар Қуръон ва Китоби Муқаддас чунин фарқият дорад:
— Дар Қуръон, Марям (с)худи ӯ шахсияти мустақил ва бофазилат дониста мешавад;
— Қуръон борҳо таъкид мекунад, ки Марям (с) ҳатто берун аз нисбаташ ба Исо (а) шахсияти бузург ва арзанда аст.
Аммо дар Китоби Муқаддас, Марям бештар дар ҳолате зикр мешавад, ки мавзӯъ ба Исои Масеҳ (а) алоқаманд бошад.
Албатта, мо инкор намекунем, ки Марям дар назари масеҳиён бонуи муқаддасу боэҳтиром аст, аммо таъкид бар ин аст, ки дар тафсири масеҳӣ, бузургии ӯ бештар ба хотири модари Исо будан аст.
Вале дар Қуръон, Марям арзишманд аст, зеро худи Марям аст — на танҳо аз он ҷиҳат, ки модари Исо мебошад.
4316077
