İnsan için ölüm bir son mu?
Mevlana’ya göre ölüm gecesi, vuslat gecesidir. İnanan bir insan için ölüm bir son değil, kalıcı bir hayat için yeniden diriliş ve bir başlangıçtır. Bu yüzden Hz. Ali Efendimiz; “insanlar uykudadır, ölünce uyanırlar” demişlerdir.
İnsanın ve dünyanın geleceğine ne olacağını kim sormaz veya bilmek istemez? Ömrümüz ve çabamız nerede bitiyor? Hayatın amacı ve sonucu nedir? Bu sorular her zaman insanoğlunun zihnini meşgul eder. Bu yüzden herkesin aklında ve fıtratında kıyamet kavramının büyük bir önemi vardır.
Meâd kelimesi “avd” kökünden gelir ve “dönmek” ve “tekrar dirilmek” anlamlarına gelir. Sözlükte “dönüş, iade, tekrar etmek ve dönülüp gidilecek yer” anlamına gelen meâd, dinî bir kavram olarak bakıldığında, âhiret âlemine ve öldükten sonra dirilmeye denir. Meâd ve onunla ilgili konular Kur’an-ı Kerim’deki ayetlerin yaklaşık üçte birini tutmaktadır. Meâd ve Kıyamet günü inancı, İslam’ın temel ilkelerinden biridir ve bu inanca göre, kişinin amelleri kıyamet gününde ölçülür daha sonra iyi ve kötü amellerinin mükâfatı veya cezası verilir.
İnsanoğlunun kaderi ile ilgili yukarıda bahsettiğimiz soruların iki türlü cevabı vardır:
a-Bütün ilâhî inançlar, ileride zikredeceğimiz sebeplerle, insanoğlunun ve dünyanın geleceğini ve gayretlerinin neticesini çok parlak ve ümit verici görürler.
Necm suresi, 42. ayeti: ”En sonunda yalnız rabbine varılacaktır.”
b- Materyalist ekoller, dünyanın ve insanın geleceğini çıkmaz sokak, karanlık, ölümlü ve yok sayarlar. Bu görüş çok tehlikeli olarak insanı yeise ve karamsarlığa düşürür. Üstelik bu okulların bu fikri kanıtlayacak hiçbir bilimsel gerekçeleri de yoktur.
Kur’an bu konuda Câsiye suresi, 24. ayetinde şöyle buyuruyor: “Bir de şöyle demektedirler: “Bu dünya hayatımızdan başka bir hayat yoktur. Ölürüz, yaşarız. Bizi öldüren ise zamandan başkası değildir.” Halbuki onların bu konuda bir bilgileri yoktur, onlar sadece boş iddiada bulunuyorlar.”
Bu inkâr, akıl ve delile dayalı değildir. Sahip oldukları bir takım vesvese ve yanılsamalara dayanmaktadır.
Muhsin Kıraati’nin İnanç İlkeleri kitabından alıntıdır.
En çok konuşulan başlıklar 