Kur’an’a göre İlhâd/ateizm ve sebepleri

Dini mantığa göre Allah’ı inkârın sebebi bilişsel ve ilmi olmayan faktörlerdir. Ateizmin tarihini incelediğimizde Nietzsche, Sartre ve Camus gibi ateist olan kişilerin önce ateizmi kabul ettikleri, sonra da bunu kanıtlamak için sebepler aradıklarını görürüz.

Araştırmacı ve öğretim görevlisi Ahmed Şahgoli’nin “Allah'ın varlığı Kur’an’da ispatlanır mı? konusundaki konuşmasının özeti şöyledir:

Kur’an’ın sayısız ayetlerinden çıkarılabilecek sonuç şudur ki Allah’ın varlığı apaçık ortadayken bazı kimselerin bunu anlamamaları inat, kin ve düşmanlıktan kaynaklanmaktadır. Diğer bir nokta ise bazı ayet ve rivayetlere  göre günahın, isyan, zulüm ve taşkınlıkta ileri gitme Allah’ı veya nübüvveti inkar etmenin kaynağı olduğudur. Bazı rivayetlerde günahın, insanın İslam Peygamberi'nin velayetini inkar etmesine ve sonunda şirke düşmesine neden olduğu söylenmektedir.  Bu da günahın inkârın kaynağı olduğunu göstermektedir.

Dini matığa göre ‘Tanrı tanımazlık’ ya da ‘Tanrıya inanmazlık’taki başlıca neden ilmi ve bilişsel olmayan faktörlerdir. Araştırma ile elde edilmez. Ateizm tarihi incelendiğinde, Friedrich Nietzsche, Jean-Paul Sartre, Albert Camus gibi kişilerin önce ateizmi kabul ettikleri, sonra da bunu kanıtlamak için sebepler aradıkları görülmektedir.

 Sartre ‘Ben Neyim’ kitabında ‘sebebi toplumsal düzensizlikte olmayan hiçbir küfür ve ateizm yoktur’ der. On iki yaşında ateist olduğunu ve sonra bunun kanıtlarını aramaya gittiği söyler. Ateizmin ilmi olmayan nedenleri varsa, o zaman buna cevap vermek de ilmi olmayan sebeplerle yapılmalıdır.

Bertrand Russell’e o dünyaya gidip Tanrı’nın var olduğunu görseydin ne derdin diye soruldu. O da cevaben “Tanrım! Varlığını kabul etmem için neden varlığına dair delilleri bu kadar yetersiz kıldın?” dedi. Ancak Russel’e Allah’ın varlığına dair delillerin her yerde görülebildiği ve kendisinin bunları fark edemediği hatırlatılmalıdır.