Başka günahlara da yol açan büyük günah: Yalan söylemek
Herhangi bir eylemin farklı yönlerini anlamak için arkasındaki motivasyonu bulmalıyız. Kur’an-ı Kerim’in Nahl Suresi 105. ayetinde yalan söylemenin arkasındaki motivasyondan bahseder: “Ancak Allah’ın âyetlerine inanmayanlar böyle bir yalanı uydurabilirler, asıl yalancılar onların kendileridir.”
Eğer yalan söyleyen kişi, Allah’ın ilmine, kudretine ve vaatlerine yeterince güvenirse, dünya malı veya mevki elde etmek için asla yalan söylemez. Yoksulluktan, makam veya mevki kaybetmekten korkmaz , makamının ve gücünün Allah’tan geldiğini bilir ve bunu sürdürmek için yalanlara başvurmaz.
Diğer bir nokta ise yalan söylemenin sadace günah olmadığı başka günahlara da zemin hazırlayan bir fiil olmasıdır. İmam Hasan Askeri bir hadisinde bütün kötülüklerin bir odaya kilitlendiğini ve anahtarının yalan söylemek olduğunu zikreder.
Günahkârlar kendilerini tehdit altında hissettiklerinde ve rezil edilmekten korktuklarında, günahlarını örtmek için yalan söylemeye başlarlar. Yani yalan söylemek, rezil olmaktan korkmadan farklı türde günahlar işlemelerini sağlar.
Oysa doğru söyleyen kişi günahlarını terk etmeye zorlanır. Çünkü doüğruyu söylemesi günahı inkar etmesine izin vermez. Ve rezil olma korkusu onu günahı terk etmeye davet eder.
Yalanla bir olayı uyduran kişi, çevresindeki zaman, mekan, kişiler ve olaylarla sahte ilişkiler kurmaya zorlanır ve bu ilişkilerin bir sınırı olmadığı için, birkaç durumda doğru anladığını varsayarsak, diğer durumlarda yalanı ortaya çıkacaktır.
Allah Kur’an’da Allah’a yalan söyleyenlerin kurtulamayacağını bildirmiştir: “De ki: Allah hakkında asılsız şeyler yakıştıranlar kurtuluşa eremezler.” (Yunus:69)
