Hubungan antara tawakal dan iman dalam ketakwaan menurut al-Quran
Derivatif dan kata serumpun daripada perkataan «توکل» "Tawakkal" telah digunakan kira-kira tujuh puluh kali dengan pelbagai makna. Boleh dikatakan tema terpenting yang disebut dalam al-Quran berkenaan "Tawakal" ialah iman «ایمان». Ungkapan ayat;
«عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ»
"Kepada Allah hendaklah orang beriman bertawakkal" diulang dalam banyak surah Al-Quran, yang secara eksplisit menganggap "Tawakal" sebagai prasyarat untuk iman.
Banyak ayat lain juga menunjukkan maksud ini; Semasa perintah Nabi Musa a.s agar Bani Israil masuk ke Tanah Suci, mereka enggan melaksanakan tugas tersebut kerana takut kepada golongan yang berkuasa yang ada di negeri itu; (Al-Maidah: 21-22).
Al-Quran berkata dari kata-kata dua orang yang bertakwa:
«قَالَ رَجُلَانِ مِنَ الَّذِينَ يَخَافُونَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمَا ادْخُلُوا عَلَيْهِمُ الْبَابَ فَإِذَا دَخَلْتُمُوهُ فَإِنَّكُمْ غَالِبُونَ وَ عَلَى اللَّهِ فَتَوَكَّلُوا إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ»
"Berkatalah dua lelaki di antara orang-orang yang takut (menyalahi perintah tuhan), lagi yang telah diberi nikmat (taufik) oleh Allah kepada keduanya: "Seranglah mereka melalui pintu itu, kerana apabila kamu memasukinya maka sudah tentu kamulah orang-orang yang menang; dan kepada Allah jualah hendaklah kamu berserah/bertawakal (setelah kamu bertindak menyerang), jika benar kamu orang-orang yang beriman". (Qs, Al-Maaidah 5:23).
Dua orang ini mempunyai beberapa huraian dalam ayat tersebut. Mereka pertama sekali takut kepada Tuhan dan tidak takut kepada sesiapa pun selain daripada Tuhan. Kedua, mereka menikmati berkat ilahi, iaitu penjagaan ilahi. Hasil daripada kedua-dua sifat ini ialah mereka yakin bahawa mereka pasti akan menang.
Sifat-sifat ini membawa kepada kepercayaan kepada Tuhan, yang merupakan keperluan saintifik dan praktikal untuk melakukan jihad.
Di akhir ayat juga ditegaskan bahawa syarat yang diperlukan untuk tawakal ini ialah iman.
Di dalam Al-Quran, tawakal digunakan bersama ketakwaan:
«وَ مَنْ يَتَّقِ اللَّهَ يَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجًا * وَ يَرْزُقْهُ مِنْ حَيْثُ لَا يَحْتَسِبُ وَ مَنْ يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ»
"Dengan hukum-hukum yang tersebut diberi peringatan dan pengajaran kepada sesiapa yang beriman kepada Allah dan hari akhirat; dan sesiapa yang bertaqwa kepada Allah (dengan mengerjakan suruhanNya dan meninggalkan laranganNya), nescaya Allah akan mengadakan baginya jalan keluar (dari segala perkara yang menyusahkannya) - Serta memberinya rezeki dari jalan yang tidak terlintas di hatinya. Dan (Ingatlah), sesiapa berserah diri bulat-bulat kepada Allah, maka Allah cukuplah baginya (untuk menolong dan menyelamatkannya). Sesungguhnya Allah tetap melakukan segala perkara yang dikehendakiNya. Allah telahpun menentukan kadar dan masa bagi berlakunya tiap-tiap sesuatu". (Qs, At-Talaaq 65: 2 - 3).
Sabar bersama tawakal juga disebut dalam dua ayat:
«الَّذِينَ صَبَرُوا وَ عَلَى رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ»
"Mereka itu ialah) orang-orang yang bersabar (menanggung kezaliman) dan berserah diri kepada Tuhannya".
(Qs, Al-Nahl 16:42 dan Ankabut: 59).
Daripada ayat-ayat tersebut, difahami bahawa tawakal dikaitkan dengan peringkat keazaman dan muncul dalam tindakan dengan beberapa konsep seperti iman, tunduk, amanah, takwa, dan sabar.
Dalam erti kata lain, hasil daripada konsep ini mewujudkan rangkaian semantik berhubung dengan tawakal, yang berkesan untuk pemahaman yang lebih baik tentang tawakal.
3492439
