Pakikipagtulungan sa Banal na Quran / Karapatan ng Lipunan sa Likas na Yaman; Sentro ng Pakikipagtulungan

IQNA – Bukod sa katotohanan ang pag-aari ay orihinal na pag-aari ng Panginoon na ipinagkatiwala Niya sa tao, ang mga likas na yaman ay pag-aari rin ng lahat ng kasapi ng lipunan, sapagkat ang mga yamang ito ay nilikha para sa lahat ng tao, hindi lamang para sa piling pasarili o mga pangkat.

Sinasabi ng Banal na Quran: “Siya ang naglatag ng daigdig para sa mga tao.” (Talata 10 ng Surah Ar-Rahman) At sinasabi rin: “Siya ang lumikha ng lahat ng bagay sa lupa para sa inyo.” (Talata 29 ng Surah Al-Baqarah).

Kaya, ang mga likas na yaman—maging yaong kailangang minahin o hindi sa prinsipyo ay karapatan ng lahat ng mga kasapi ng lipunan.

Sa mga Hadith, binanggit na may ilang uri ng yaman na itinuturing na pangkalahatan at pinahihintulutan para sa lahat. Ayon sa isang Hadith ng Banal na Propeta (sumakanya nawa ang kapayapaan), tatlong mga bagay ang pinaghahatian ng mga tao: tubig, apoy, at pastulan.

Malinaw na isa sa mga karunungan sa pag-uutos ng zakat sa mga butil ay dahil ang mga ito ay nangangailangan ng tubig, at ang tubig ay isang likas na yaman para sa lahat. Dahil nakikinabang ang mga nagtatanim ng butil sa yaman na ito, nararapat lamang na magbigay sila ng bahagi para sa mga walang kakayahang makinabang dito.

Bukod pa sa malinaw na karapatan ng mga mahihirap at mga kapos sa yaman ng mayayaman, gaya ng nakasaad sa Talata 19 ng Surah Ad-Dhariyat: “… at sa kanilang kayamanan ay may bahagi para sa nangangailangan at sa dukha,” (Ad-Dhariyat: 19), binanggit din sa ilang mga Hadith ang pagbabahagi ng mga mahihirap sa yaman ng mayayaman. Halimbawa, iniutos ng Pinuno ng mga Mananampalataya (sumakanya nawa ang kapayapaan) sa mga Muslim na gawing katuwang sa kanilang pamumuhay ang mga dukhang kapwa na mga Muslim.

Malinaw na sa isang pagkakatuwang, parehong mga partido ay maaaring gumamit ng kinakailangang bagay sa pamamagitan ng paggalang sa pahintulot at karapatan ng isa’t isa. Itinatag din ng salitang “pagkakatuwang” ang prinsipyo na ang mga mahihirap ay may karapatan sa yaman ng mga mayayaman (bilang mga katuwang).

Kung ibinibigay ng mayayaman ang bahagi ng kanilang yaman sa mga mahihirap, sa katunayan ay binabayaran lamang nila ang karapatan at bahagi ng mga ito. Ipinapakita ng pananaw na ito ng Islam ang lalim at pagiging tunay ng diwa ng panlipunang pakikipagtulungan.

3495065