Кашфиёти як бонуи пажӯҳишгари фаронсавӣ дар таҳқиқи нусхаҳои хаттии Қуръон
Ба гузориши ИКНА ба нақл аз пойгоҳи расииф 22, Селар аз соли 2008 таҳқиқоти худро зери назари профессор Франсуа Дерӯш дар заминаи забон ва адабиёти арабӣ оғоз намуд. Дар соли 2015 вай рисолаи доктории худро зери унвони «Тадвини Қуръон: Баррасии маҷмӯае аз нусхаҳои хаттии қарни дувуми ҳиҷрӣ / ҳаштум милодӣ» ҳимоя кард. Ӯ таҳқиқоти худро то соли 2018 дар донишгоҳе дар Фаронса ҳамчун устоди донишгоҳ ва пажӯҳишгари пасодокторӣ идома дод.
Селар баъдан дар лоиҳаи муштараки фаронсавӣ-олмонӣ бо номи Coranica ва низ дар лоиҳаи Paleocoran ширкат варзид ва пажӯҳиши худ роҷеъ ба Codex Amrensis ё "Аввалин нусхаи хаттии Қуръон" нашр кард. Ин китоб ҷилди аввал аз таҳқиқоти ӯ дар бораи қадимтарин мусҳафи дастнавис аст.
Селар пеш аз ворид шудан ба таҳқиқи нусхаҳои хаттии арабӣ, ба омӯзиши забон ва адабиёти арабӣ пардохт. Ӯ мегӯяд, ҳатто қабл аз таҳсилоти расмии донишгоҳӣ дар заминаи забони арабӣ, мафтуни зебоии хати куфӣ дар нусхаҳои Қуръон шуда буд.
Ӯ мегӯяд: «Ман дар хати куфӣ як зебоии шефтаовар ва асроромезро медидам.»
Селар таҳсили худро дар Донишгоҳи Langues’O дар Порис идома дод ва тасмим гирифт дар он ҷо забони арабӣ ва хаттотиро биомӯзад. Ба гуфтаи ӯ, забон ва адабиёти арабӣ бо матн, мафҳум ва таърихи Қуръон сахт алоқаманданд.
Танҳо вақте ки ӯ дар риштаи хаттотии қадим ва илмҳои марбут ба нусхаҳои хаттӣ тахассус ёфт, тавонист таърихи Қуръон ва нусхаҳои хаттии онро бикушояд.
Ба назари Селар, дониши имрӯзаи мо дар мавриди нахустин нусхаҳои дастнависшудаи Қуръон ҳанӯз сатҳист ва ба таҳқиқоти амиқтар ниёз дорад. Ӯ меафзояд:
«То имрӯз ҳеҷ санади қотеъе дар бораи вуҷуд доштани нусхаҳои хаттӣ аз асри аввал ва дувуми Ислом ба даст нарасидааст.»
Ӯ мегӯяд: «Қадимтарин нусхаҳои Қуръонии мавҷуд, порчаҳое ҳастанд, ки ба чанд даҳаи пеш аз тадвини Қуръон ба унвони як китоби муқаддас бозмегарданд.»
Аввалин нусхаи хаттии Қуръон
Китоби «Аввалин нусхаи хаттии Қуръон» таълифи Селар, дорои тасовир ва матнҳои арабӣ аст, ки ба чаҳор бахши 75-саҳифаӣ тақсим шудааст ва аз рӯи як нусхаи хаттии Қуръон гирдоварӣ гардидааст, ки дар масҷиди Амр ибни Ос дар шаҳри Фустоти Миср нигоҳдорӣ мешуд.
Селар дар таҳқиқоти худ тафовутҳои ин нусха бо нусхаҳои имрӯзии Қуръонро дар шуморагузории оятҳо ва имлои калимаҳо медонад. Ба бовари ӯ, ин нусха бо вуҷуди андозаи хурд (ба далели шакли уфуқии китобат) ва кӯшиши коҳиши истеъмоли когаз, эҳтимолан дар нимаи аввали қарни ҳаштум милодӣ аз тарафи як котиби ҳирфаӣ китобат шудааст.
Яке аз муҳимтарин вижагиҳои ин нусха он аст, ки тартиби сураҳо ва оятҳо бо дақиқ анҷом шудааст ва матни он бо Қуръони муътабар ва стандарти имрӯза яксон мебошад, ҷуз баъзе хатоҳои одии китобатӣ, ки дар ҳар матни дастнависе вуҷуд дорад.
Селар ин нусхаи хаттиро яке аз дақиқтарин нусхаҳои Қуръон медонад. Ӯ дар охир мегӯяд, яке аз нусхаҳои хаттии қуръонӣ, ки бештар аз ҳама ӯро ба ҳайрат овардааст, нусхаи мансуб ба Усмон ибни Аффон аст.
