Ба дунболи фоҷиаҳои башарӣ дар Ғазза Номаи гурӯҳе аз қориҳои Эрон ба қориҳои Миср
Дар пайи фоҷиаҳои инсондӯстона ва қатли ом дар Ғазза, гурӯҳе аз устодон ва қориҳои Қуръони Ҷумҳурии Исломии Эрон, номаи саргушодае ба қориҳои Миср навиштаанд ва аз онҳо хостанд, ки нисбат ба ҷиноятҳои режими саҳюнистӣ, мавқеи муътабар ва шоиста бигиранд.
Матни нома ба таври зерин оғоз мешавад:
بسم الله الرحمن الرحیم
"Ба номи Худованди Бахшанда ва Меҳрубон"
)ان هدا القرآن یهدی للتی هی اقوم (
«Ҳамоно, ин Қуръон ҳидоят мекунад ба росттарин роҳ» (Исро, ояти 9)
Мо, ҷомеаи қориҳои Қуръон дар Ҷумҳурии Исломии Эрон, ин номаро аз рӯи дарду ғам ва масъулияти динӣ нисбат ба уммати Ислом менависем — дарде, ки имрӯз дили ҳар инсони боимон ва озодаро ба хун кашидааст.
Ғазза — захмӣ ва тангшуда зери бомбборон ва муҳосираи золимона — дар ҳоли ҷонканист.
Кӯдакони бепаноҳ, модарони гурусна, захмиёни бемадову бесарпаноҳ — ин аст тасвири имрӯзии Ғазза.
Имрӯз замоне аст, ки садои Қуръон танҳо бо овоз не, балки бо амал шунида шавад.
و ما لکم لاتقاتلون فی سبیل الله و المستضعفین من الرجال و النساء و الولدان
«Чаро дар роҳи Худо ва барои наҷоти мардону занон ва кӯдакони мазлум намеҷангед?!»
(Сураи Нисо, ояти 75)
Яке аз роҳҳои умдаи кумак — кушода шудани гузаргоҳи Рафаҳ аст.
Ин роҳ, ки акнун бастааст, нафасро аз мардуми Ғазза гирифтааст.
Бо кушодани он, на танҳо ғизо ва дору, балки умед вориди Ғазза мешавад.
Мо медонем, ки шумо, бузургони Қуръонӣ дар Миср, дар афкори умум, ниҳодҳои мазҳабӣ ва давоҳои сиёсӣ нуфузи зиёд доред.
Шумо метавонед садои Қуръонро, на танҳо бо тиловат, балки бо иқдом, садо баланд кардан бар зидди золим, ва ҳамроҳӣ бо мазлум, ба гӯши ҷаҳон расонед.
4297174
