Қуръон — як дастури комил барои зиндагии иқтисодӣ, фарҳангӣ ва сиёсӣ аст
Ба гузориши ИҚНО аз Курдистон, Мавлавӣ Фоиқ Расулӣ — намояндаи мардум дар Маҷлиси хабаргони раҳбарӣ ва имомхатиби шаҳри Санандҷ — имрӯз, 26-уми моҳи меҳр, дар маросими ифтитоҳи даври 48-уми мусобиқаи умумии Қуръони Карим, ки дар маҷмааи “Фаҷр” дар Санандҷ баргузор шуд, аз ҷойгоҳи бузурги Қуръон сухан гуфт ва афзуд: эҳтироми ҳақиқӣ ба Қуръон дар воқеъ эҳтиром ба як манбаи пур аз шифо, раҳмат ва сабаби пешрафти шахсӣ ва иҷтимоӣ аст.
Ӯ афзуд: бузургии ин каломи илоҳӣ ба ҳадде аст, ки на танҳо мусалмонон, балки бисёре аз мутафаккирон ва донишмандони ғайримусалмон низ ба ҳақиқати он эътироф кардаанд.
Мавлавӣ Расулӣ бо ишора ба гуфтаи як донишманди хориҷӣ гуфт: бо он ки ҳазорон китоб дар даст доштам, ҳеч кадом мисли Қуръон ба дилам нарасид. Ман ба ин боварам расидам, ки ин китоб на сухани инсон аст, на ҷин — балки як даъват аз тарафи Худованд ба сӯйи адолат, раҳмат ва беҳбудии зиндагии инсонҳост.
Ӯ бо истинод ба сухани Паёмбари Акрам (с): «Қалбҳо мисли оҳан занг мезананд ва Қуръон аст, ки онҳоро поку равшан мекунад ва оромӣ мебахшад», гуфт: Қуръон як чароғи роҳнамои инсонист, ки ӯро ба сӯйи нур, баракат ва оромии маънавӣ мебарад.
Мавлавӣ Расулӣ афзуд: паҳн шудани фарҳанги Қуръонӣ, бахусус вуҷуд доштани ҳазорон қори Қуръон дар минтақа ва шаҳрҳои монанди Санандҷ, нишон медиҳад, ки мардум то куҷо ба ин китоби муқаддас дилбастаанд.
Ӯ гуфт: Қуръон на танҳо як китоби динии оддӣ, балки як роҳнамоест барои ҳамаи ҷанбаҳои зиндагии инсон — иқтисодӣ, фарҳангӣ, сиёсӣ ва иҷтимоӣ.
Дар ин даври мусобиқа, наздики 50 нафар коршинос ва доварони пуртаҷриба дар бахшҳои мардона ва занона ширкат карда, кори довариро ба уҳда доранд. Пас аз тақрибан 10 рӯз мусобиқа идома мекунад ва рӯзи 5-уми моҳи обон (мувофиқи тақвими эронӣ), бо баргузории маросими анҷом ва эълони ғолибон ба поён мерасад.
4311361
