Sâffât suresi hakkında

Allah’ı veya Allah’ın birliğini inkar eden farklı gruplar bulunmakta olup Allah tarih boyunca bazılarını cezalandırmış, bazılarına da şans vermiştir.

Allah izledikleri yola devam etmeye kendileri karar verebilmeleri için onları bekleyen kaderi ve sonu anlatmıştır.

Kur’an-ı Kerim’in 37. suresi Sâffât suresi Mekke döneminde inmiş olup 182 ayettir. 23. cüzde yer almaktadır. Nüzul sırasına göre Peygamber Efendimize inen 56.suredir.

Sâffât, sıra sıra dizilenler, saf saf duranlar demektir. Sıra sıra duran melekler veya namaz kılan müminler anlamına geldiğide söylenir. Sure, adını ilk ayette geçen “es-Sâffât” kelimesinden almıştır.

Sâffât suresinde Allah’ın birliği, âhiret hayatının gerçekliği, o hayatta neler olacağı, inkârcıların âhiretteki pişmanlıkları ve birbirlerini suçlamaları, Allah’ın samimi kullarının cennetteki mutlu yaşayışları hakkında bilgi verildikten sonra  neticede iki grubun her birinin kaderinden bahsedilir.

Ayrıca bu surenin bir bölümünde Nûh, İbrâhim, İsmâil, İshak, Mûsâ ve Hârûn, İlyâs, Lût ve Yûnus peygamberlerin hayat hikâyelerinin ibretli yanları ve Allah’ın onları yardımıyla desteklemesi anlatılmaktadır. Ama Hz İbrahim’in  (a.s) hayatının farklı bölümleri detaylı şekilde açıklanmıştır. Örneğin Hz. İbrahim'in (as) oğlunu kurban etme vazifesi ki bu hikaye tam olarak anlatılmamış olmasına rağmen, Allah bunu peygamberi için açık bir imtihan olarak adlandırır.

Bahsedilen bir diğer konu da “Al Yasin”dir. Bu ayetin okunuşunda görüş ayrılığı vardır. Bazıları “Al’ Yasin” diye okuyarak Ehl-i Beyt’i (as) yani Peygamber’in ailesini kastediyor. Bu durumda “Yasin” İslam Peygamberi’nin (s.a.v.) lakabı olarak anılır. Bazıları ise ona İlyas Peygamber anlamına gelen “İlyasin” veya “El Yasin” adını vermişlerdir.