Cahiliye döneminde kadınların durumu

TAHRAN (IQNA)- Cahiliye döneminde kadınlara karşı çirkin ifadeler kullanılır ve kadınlar iyi meziyetlerinden dolayı çok fazla övülmezlerdi.

Cahiliye döneminde kadının statüsüne ilişkin birbiriyle çelişen üç teori  bulunmakta olup bazıları kadınların yüksek bir statüye sahip olduğuna ve onların o dönemdeki siyasi ve sosyal varlığının bunun bir kanıtı olduğuna inanıyor. Bu görüşün aksine, kadınların hiçbir değeri olmadığına inananlar, kız çocuklarını diri diri gömmek, çok eşlilik, çeşitli evlilikler ve boşanmalar gibi konuları öne sürüyorlar. Bazıları daha orta yola sahip.

Peygamber Efendimiz’in (s.a.v.) nübüvvetinden önceki 50 ila 200 yıl arasındaki dönem, cahiliye dönemi olarak adlandırılmaktadır.

Cahiliye döneminde kadının kişiliğinin ve özgürlüğünün boyutları şunlardır:

1-O dönemde kadınlar öncelikle erkekleri aldatmaya çalışan fitneci yaratıklar olarak tanımlanıyordu.

2- İkinci özellikleri ise, kötü niyetli olmalarıdır.

3- Üçüncü kültürel özelliği, ise kadınların zekadan yoksun oldukları inancıydı

4- Cahiliye devrinde kadınlar, hüküm, muhakeme ve okuma-yazma sahibiydi.

5- O dönemde kadınlar tavafta erkeklere eşlik ediyor ama Kabe'ye giremiyor,  Kabe çevresinde kurban kesemiyor ve putlara ibadet edemiyorlardı, kirlilik döneminde bu onların uyduğu dini kuralların bir parçasıydı. O dönemde erkekler gündüzleri, kadınlar ise geceleri Kabe’yi tamamen çıplak olarak tavaf ediyorlardı.

6- Kadınların yaptığı ibadetler arasında adak  adamak erkeklerinkiyle aynı olup, Kabe’nin ipekle örtülmesi de bu adaklardan birinin sonucudur. Cahili döneminde kadınların adakları kocanın rızasına bağlı değildi ve ihtiyaçları olduğu zaman bağımsız olarak bunları yerine getiriyorlardı.

7- Bilim ve sanat alanında çok az kadın eğitim alıyordu ve o dönemde tıp miras alınıp nesilden nesile aktarılıyordu.

8-Bu dönemdeki şairlerden 504 ‘ü cahiliye kadınlarıydı.

9- Cesaret, nezaket ve cömertlik, kadınlar da dahil olmak üzere Araplar arasında tanınan nitelikler arasındaydı.

10- Cahiliye döneminin ahlaki değerlerinden biri de kadının iffetiydi. İffet o toplumda ahlaki değerlerin simgesiydi ve belki de bazı erkeklerin iffetsizliği yüzünden savaşlar yaşanıyordu.

Elbette sınıf temelli olan toplumda iffet özgür ve soylu kadınlar arasında daha önemliydi, iffete aykırı eylemler ise yoksullar ve köleler arasında daha fazla görülüyordu. O dönemde bazı evlilikler ve ahlaksızlıklar vardı ama söylendiği kadar değildi.

Araştırmacı ve dini eserler yazarı Meryem Meşhedi Alipur’un konuşmasından alıntıdır.

4052801