Cennet pınarlarından akan su
İlahi peygamberlerin ilim ve marifetleri, dünyadaki müminlerin kalplerine hayat verdikleri gibi “Eğer (kullarımız) hak yolda dosdoğru yürürlerse kendilerini, içinde denemek üzere nimetlere boğarız;” (Cin: 16), kuru toprağı canlandırarak akan su ırmakları şeklinde cennette de görünecektir. “Rabbine itaatsizlikten sakınanlara vaad edilen cennetin temsili şudur: İçinde doğal nitelikleri bozulmamış su ırmakları, tadı bozulmamış süt ırmakları, içenlere lezzet veren şarap ırmakları, süzülmüş bal ırmakları bulunan bir bahçedir. Onlar için ayrıca orada her meyveden mevcuttur, üstelik rablerinden bir de bağışlama lütfu. Şimdi bunlar, ateşte devamlı kalan, bağırsaklarını parçalayan kaynar su içirilen kimseler gibi olur mu hiç?” (Muhammed : 15)
Hûd Suresi’nde göklerin ve yerin yaratılışından şöyle bahsedilir: “Arşı, su üzerinde iken hanginizin daha güzel davranacağını denemek için gökleri ve yeri altı günde yaratan O’dur.” Melekuti bir mahiyeti olan Arş-ı İlahi elbette maddi bir yaratığa dayanamaz. Dolayısıyla bu cennet ırmakların kökeninin Arş-ı ilahi de olması gerekir ve bazı hadislerde değinilmiştir.
İnsan suresinde Allah’ın halis kullarının pınarlardan sular akıttığını okuyoruz: “Bir su kaynağı ki Allah’ın has kulları istedikleri yerlere akıtarak ondan bol bol içerler. (İnsan: 6) İyilerin âhirette elde edecekleri ödüller, sayesinde mutlu olacakları nimetler, dünya diliyle temsilî olarak anlatılmaktadır. Genel olarak bu suyun Allah’ın arşından geldiğini söyleyebiliriz.
Şimdi şu soru gündeme gelir. Bu İlahi kullar kimlerdir? İnsan suresinin devamını okuduğumuzda bizi tarihi bir olaya getiriyor: “Onlar, kendileri (yemek) istedikleri halde yiyeceği yoksula, yetime ve esire ikram ederler. (İnsan: 8)
Müfessirlerin birçoğu Hz Hasan ve Hüseyin’in hastalandığından bahsetmiştir. insanlar Hz Ali’ye çocuklarının iyileşmesi için Allah’a adak adamasını ister. Hz Ali ve Fatıma’da üç gün oruç tutma adağında bulunurlar. Çocukların iyileşmelerinin ardından hep birlikte oruç tuttular. İlk gün iftar zamanı kapıya bir dilenci gelir iftarlarını ona verdiler. İkinci ve üçüncü gün ise kapıya gelen bir yetim ve esire yiyeceklerini verdiler. Ve hepsi aç olarak yattılar. Peygamberimiz dördüncü gün ailesinin durumunu görünce üzüldü. O sırada Cebrail nazil oldu ve bu sureyi okudu.
Bu rivayet Şii ve Sünni kitaplarda İmam Ali, İbni Abbas ve Zeyd bin Erkam gibi çok sayıda sahabe tarafından ve Ebu Salih, Sa’id bin Cübeyr ve İbni Abbas, İmam Cafer Sadık aracılığıyla nakledilmiştir. Elbette sahabe ve ve tabiûnun (Sahabeleri görmüş ve onlarla bir şekilde irtibat kurmuş olan Müslümanlara verilen islami dini terim) rivayetlerinin çokluğuna dayanmayan rivayetler de vardır.
