İsrailoğulları'nın din düşmanlığı
Kur’an-ı Kerim ahdlerini bozan ve fasık Yahudileri ılımlı gruplardan ayırır. Mâide suresi 66. ayeti: “Şayet onlar Tevrat’ı, İncil’i ve rableri tarafından onlara indirileni doğru dürüst uygulamış olsalardı göğün ve yerin türlü türlü nimetlerinden yararlanırlardı. İçlerinde aşırılığa kaçmayan bir zümre var; onlardan bir çoğunun yaptıkları işler ise pek kötüdür.”
Tarih boyunca birinci grup için pek çok olumsuz özellik zikredilir. Bu grubun olumsuz özelliklerinden en belirgin olanı din düşmanlığı veya semavî kanunun tecellilerine düşmanlıktır. Bu mesele Allah’a hakaret etmekten, Allah’ı tekzib etmeye ve ilahi elçileri öldürmeye kadar pek çok şeyi içerir.
Örneğin Kur’an-ı Kerim’de Mâide suresi 64. ayetinde Yahudilerin kaza ve kadere dair inançları hakkında şöyle buyurulur: "Yahudiler “Allah’ın eli bağlanmış!” dediler. Asıl kendi elleri bağlanmıştır ve söyledikleri yüzünden lânetlenmişlerdir. Aksine O’nun iki eli de açıktır, dilediği gibi verir. Rabbinden sana indirilen, onlardan birçoğunun azgınlığını ve inkârcılığını kuşkusuz arttıracaktır."
Aslında Yahudiler ne zaman yoksulluk, açlık ya da kıtlık gibi bir sorun olsa, bunu Allah’ın ellerinin bağlanmasına bağlarlardı.
Onların kitaplarında da Allah’a karşı yapılan bu tür hakaretlerin örnekleri çoktur:
“O zaman Rab uykudan uyanır gibi,
Şarabın rehavetinden ayılan bir yiğit gibi oldu. “(mezmurlar:78:65)
“Pişman oldu Tanrı’nın insanı yaratmakla hata yaptığının değil, lütfuna ve sabrına karşın tövbe etmeye yanaşmayan insanı yüce adaletinden ötürü yargılamak zorunda olması nedeniyle duyduğu derin kederin ifadesidir.” (Yaratılış Kitabı 6-6)
Kitaplarında din düşmanlığının ve ilahi peygamberlere hakaretin pek çok örneği bulunmaktadır. (Yaratılış Kitabı 19 / 31-36), (Hoşea 7-28), (Yeşeya 7-28), (Yeremya 31-5)
Ne zaman bir peygamber onların iradesi dışında bir hüküm verse, onu ya inkar ederler ya da öldürürlerdi. Mâide suresi 70. ayeti: “ Andolsun biz İsrâiloğulları’ndan kesin söz almış ve onlara peygamberler göndermiştik. Ne zaman bir peygamber onlara nefislerinin hoşlanmadığı bir şey getirdiyse, bir kısmına yalancı dediler, bir kısmını da öldürdüler.”
Ve İsrailoğullarının putperestliğe geçişi Allah onları henüz Firavunun zulmünden kurtarmışken gerçekleşti. Allah’a şükretmek yerine buzağıya tapmaya başladılar.
Bakara suresi 92. ayeti: “Andolsun Mûsâ size apaçık mûcizeler getirmişti. Sonra onun ardından haksızlıkla (altın) buzağıyı put edindiniz.”
