Penimbunan harta adalah satu jenis pemborosan atau pemborosan dalam mengumpul kekayaan yang dicari orang atas pelbagai sebab. Sesetengah orang melakukan ini kerana tamak dan keinginan mempunyai kelebihan kuasa, dan yang lain melakukan ini hanya untuk memenuhi keperluan dan sebagai hasil useha mereka tampa menzalimi orang lain.
Mengumpul kekayaan dalam Al-Quran terbahagi kepada dua jenis: membina dan merosakkan. Pengumpulan kekayaan yang membina merujuk kepada pengumpulan kekayaan dengan cara yang sah dengan tujuan untuk memenuhi keperluan hidup dan membantu sesama manusia dan fakir miskin.
Menurut Al-Quran, pengumpulan kekayaan positif ialah kekayaan yang berguna untuk berkhidmat kepada masyarakat. Tetapi pengumpulan harta yang membinasakan ditakrifkan sebagai pengumpulan harta melalui cara yang tidak sah, yang diperoleh melalui penindasan dan kelicikan rasuah, dan dihabiskan untuk jalan ketidakadilan dan kezaliman kepada orang lain, membunuh atau cara lain yang tidak sah, bahkan mungkin dengan tidak bersyukur, dan menceroboh, kekayaan akan hilang sekaligus.
Pengumpulan harta dalam Al-Quran telah diperkenalkan kepada umat dengan beberapa nama seperti takatsur dan kunuz «تكاثر و کنوز» bermaksud pemperbanyak harta dan menimbunnya; iaitu perbelanjaan yang tidak bertanggungjawab akibat pengumpulan harta, untuk mengelakkan amalan mungkar ini, Al-Quran memperkenalkan orang-orang seperti Qarun yang telah mengumpulkan dan menimbun harta yang merosakkan dan ini disebabkan oleh kejahilan dan tidak membantu orang miskin dan yang berkeperluan.
Dalam pengertian ini, banyak kekayaan bukan sahaja tidak bermanfaat untuk Qarun; ia juga telah membuka jalan untuk kebinasaannya.
Satu lagi contoh pengumpul harta yang merosakkan dalam Al-Quran ialah orang-orang Yahudi yang mengumpul harta dengan cara yang tidak sah.
Pekerjaan mereka adalah riba dan perantaraan rentenir, dan mereka mengelak memberi kepada orang yang memerlukan dan membantu orang miskin.
Contoh lain ialah pengumpulan harta Firaun, yang bukan sahaja menyebabkan kemiskinan dan rasuah; Sebaliknya, mereka telah menyebabkan manusia sesat dan lalai kepada Allah dan akhirat.
Bertentangan dengan masyarakat Al-Quran adalah masyarakat Sulaimani, yang, sebagai masyarakat yang beriman, menekankan kebijaksanaan, kerja keras dan pengeluaran dalam bidang ekonomi dan tidak memikirkan tentang kemegahan kewangan.
Kerana Hazrat Sulaiman (as) mempunyai kuasa dan kekayaan yang besar; Tetapi hartanya dihabiskan untuk berkhidmat kepada orang lain. Di samping itu mengeluarkan zakat, memberi dan membantu orang miskin telah dilakukan oleh Hazrat Sulaiman (as), oleh sebab itu pengumpulan hartanya mempunyai aspek yang baik dan tidak ada pelampauan atau kekufuran di dalamnya.
3489818