Овоз додан ба «Ҷумҳурии исломӣ» ҳамон нидои «رَبُّنَا اللَّه» буд
Ба гузориши ИКНА, Созмони Басиҷи мустазъафин дар остонаи 12-уми Фарвардин – Рӯзи Ҷумҳурии Исломии Эрон – баёнияе нашр кард, ки дар он чунин омадааст:
Ба номи Худованди Бахшоянда ва Меҳрубон
إِنَّ الَّذینَ قالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلائِکَةُ أَلاَّ تَخافُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتی کُنْتُمْ تُوعَدُون (Сураи Фуссилат, ояти 30)
Дар рӯзҳои аввали баҳори соли 1358 (1979), камтар аз панҷоҳ рӯз пас аз пирӯзии Инқилоби Исломӣ, мардуми Эрон бо меҳрубонии дасти худ ниҳоли Ҷумҳурии Исломиро дар сарзамини хеш шинонданд. Ин ҷонфидоӣ ва фидокорӣ имрӯз ба дарахти тавоное табдил шудааст, ки реша дар ин сарзамини муқаддас давондааст ва сояи меҳру адолати он тамоми кишвари поки Эронро фаро гирифтааст.
12-уми Фарвардин (1 апрел) рӯзе буд, ки мардум бо дилҳои пур аз орзу ба даврони ситам ва истибдод поён дода, бо овози баланди «Оре» ба «Ҷумҳурии исломӣ» – ки реша дар ҳувияти динӣ ва миллӣ дошт – баҳоре дилнишин офариданд. Ин ибтикор шакли наве аз ҳокимияти мардумӣ ва диниро ба арсаи сиёсат ворид сохт.
Овоз додан ба «Ҷумҳурии исломӣ» ҳамон нидои «رَبُّنَا اللَّه» буд, ки бо рад кардани ҳама гуна куфру истибдод, нуфузи шарқу ғарбро шикаст ва тухми муқовиматро дар қалби ҳамаи мазлумон ва ситамдидагони ҷаҳон кишт намуд. Имрӯз ин андеша саросари ҷаҳонро фаро гирифтааст – аз Яман, Лубнон, Ироқ, Ғазза ва Сурия то донишгоҳҳо ва марказҳои фикрии ҷаҳон. Ин андешае аст, ки на марз мешиносад, на рангу нажод ва на забон; андешае зинда, созанда ва ҷӯянда, ки то зуҳури Имоми Маҳдӣ (а) идома хоҳад ёфт.
Имрӯз Ҷумҳурии Исломии Эрон, бо вуҷуди ҳама таҳримҳо ва душманиҳо, бо ҳиммати мардум ва шаҳидони зиёде, ки дар роҳҳои гуногуни ҷиҳод ҷони худро фидо карданд, бо қудрат истодааст.
Созмони Басиҷи мустазъафин бо табрики иди саиди Фитр, орзӯи қабули тоату ибодати ҳамагон ва қадрдонӣ аз ҳузури пуршӯри мардум дар роҳпаймоии рӯзи Қудс, ёди ҳамаи шаҳидон – махсусан чеҳраҳои саршиноси муқовимат ва хидмат –-ро гиромӣ медорад. Ҳамчунин, фаро расидани 12-уми Фарвардин – рӯзи тасмими таърихии мардум ба Ҷумҳурии Исломӣ –-ро табрик гуфта, паймони дубора бо ормонҳои Имом (р) ва шаҳидон мебандад. Танҳо роҳи расидан ба ҳукумати шоистаи Имом Маҳдӣ (а) дар ҳамаи соҳаҳо – аз иқтисодӣ ва фарҳангӣ то сиёсӣ – итоат аз раҳнамунҳои роҳбари муаззами инқилоб хоҳад буд.
