Ҳукми Дорулифтои Миср дар бораи адои намоз дар масҷидҳои дорои зиёратгоҳ

Дорулифтои Миср дар як фатвои расмӣ эълон кард, ки адои намоз дар масҷидҳое, ки дорои зиёратгоҳ ё қабри авлиёи солеҳ ҳастанд, аз нигоҳи шариати ислом ҷоиз ва дуруст мебошад ва мухолиф бо усули тавҳид ва асосҳои дини Ислом нест.

Ин фатво дар посух ба саволе (истифтое), ки ба ин марказ ирсол шудааст, эълон гардид. Дар он савол пурсиданд:

Оё дар масҷидҳое, ки дар онҳо зиёратгоҳ (қабри авлиё) ҳаст, намоз хондан ҷоиз аст?

Оё зиёрат ва дуо дар назди ин зиёратгоҳҳо иҷозат дорад?

Ба гуфтаи Дорулифто, ибодат ва намоз дар чунин масҷидҳо шаръан дуруст аст, ва ҳеҷ ихтилофе бо усули шариат надорад.

Дар вебсайти расмии Дорулифтои Миср низ шарҳ дода шудааст:

Сохтани зиёратгоҳ худ мамнӯъ нест, балки мутобиқи шариат иҷозат дода шудааст.

Зиёрат кардани қабрҳо амали мустаҳаб аст — яъне амали савоб ва писандида.

Зиёрати чунин ҷойҳо ба инсон марг ва ҳаёти пас аз онро хотиррасон мекунад.

Далеле, ки дар ин фатво оварда шудааст:

Пайғамбар (с) фармудаанд:
«Қабрҳоро зиёрат кунед, зеро онҳо шуморо ба ёди марг меоранд.»
(Ривоят аз Имом Муслим – яке аз муҳаддисони мӯътамади аҳли суннат)

Дорулифто таъкид кардааст, ки вақте як мусалмон дар назди зиёратгоҳе намоз мехонад ё дуо мекунад:

Ӯ танҳо ба Худованд рӯй меорад, на ба шахси дар қабр буда.

Дар дили мусалмон эътиқод ба Худо қавӣ боқӣ мемонад, ва қиблаву нияти ӯ танҳо ба сӯи Парвардигор аст.

Онҳо зикр кардаанд, ки:

Рӯҳҳои авлиёи Худо ҷовидон ва фанонопазир ҳастанд, ва ин аз эътиқоди бунёдии мусалмонон аст.
Зиёрати қабрҳо як суннати шаръӣ ва воситаест барои тақвияти эътиқод ба охират.

Дорулифто ба таври махсус аз зиёратгоҳҳои Аҳли Байти Пайғамбар (с) ном бурдааст ва мегӯяд:

Онҳо бағчаҳое аз биҳиштанд.

Зиёрати онҳо нишонаи муҳаббат ба Расулуллоҳ (с) ва робитаи рӯҳонӣ бо ӯст.

Ояти Қуръон дар ин маврид:

قُل لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى
«Бигӯ: Ман аз шумо подоше намехоҳам, магар муҳаббат ба хешовандонам»
(Сураи Шӯро, ояти 23)

Дорулифто ба ояти 21-и Сураи Каҳф ишора кардааст, ки дар он гуфта мешавад:

قَالَ الَّذِينَ غَلَبُوا عَلَىٰ أَمْرِهِمْ لَنَتَّخِذَنَّ عَلَيْهِم مَّسْجِدًا
«Онҳое, ки бар кори онҳо ғолиб шуданд, гуфтанд: Мо ҳатман дар болои онҳо масҷид месозем.»

Дорулифтои Миср бо қотеъият эълон мекунад:

Ин масъала аз дидгоҳи шариати ислом ҳалшуда аст.

Онҳое, ки мегӯянд: намоз дар масҷидҳои дорои зиёратгоҳ мухолифи тавҳид аст, иддаои нодуруст ва беасос мекунанд.

4294672