Kur'an'da adı geçen örnek kadın: Hz. Meryem (sa)
Meryem suresinin 16. ayetinden 36. ayetine kadar Hz. Meryem ve İsa’nın (a.s) tüm hikayesi başından sonuna kadar anlatılır. Meryem suresinin bir sayfasında gelen bu muhteşem hikaye ile ilgili noktalar bir kitap olabilir.
Hikayenin özeti şöyledir: O, kendisine ayrılan özel bölmesinde bulunduğu bir sırada yüce Allah ona Ruh’u (Cebrail) gönderdi. Ruh ona normal bir insan olarak göründü. Ruh, Allah tarafından kendisine elçi olarak gönderildiğini ve görevinin Allah’ın izniyle ona babasız olarak bir çocuk bahşetmek olduğunu söyledi. Çocuğunun göstereceği göz kamaştırıcı mucizeleri müjdeledi. Yüce Allah’ın, onun oğlunu Ruh-ul Kudüs’le destekleyeceğini, ona kitabı, hikmeti, Tevrat’ı ve İncil’i öğreteceğini, yüce Allah’ın apaçık ayetler desteğinde onu İsrailoğullarına elçi olarak göndereceğini haber verdi. Onun misyonunu ve kıssasını anlattı. Sonra Ruh ona üfledi. Böylece normal bir şekilde gebe kalan bir kadın gibi çocuğuna gebe kaldı. (Âl-i İmrân, 45-51)
Sonra Meryem, onunla ıssız bir yere çekildi. Doğum sancıları onu bir hurma dalına doğru sürükledi. “Keşke bundan önce ölseydim de hafızalardan silinip unutuluverseydim.” dedi. Altından bir ses ona şöyle seslendi: “Üzülme, Rabbin senin ayağının altında bir ark akıtmıştır. Hurma dalını kendine doğru salla, üzerine henüz oluşmuş taze hurma dökülüverir. Ye, iç gözün aydın olsun. Eğer insanlardan birini görürsen, ona; “Ben Rahman olan Allah'a oruç adadım, bugün hiç kimseyle konuşmayacağım.” de. Böylece onu taşıyarak kavmine geldi.” (Meryem, 20-27) Meryem’in İsa’ya hamile kalması, onu doğurması, İsa’nın konuşması ve varoluşsal özellikleri diğer insanlardan farklı değildi.
Kavmi onu bu halde görünce, onu kınamaya, ayıplamaya başladılar. Çünkü karşılarında gördükleri manzara, bir kadının kocasız olarak gebe kalıp bir çocuk doğurmuş olmasıydı. Dediler ki: “Ey Meryem, sen gerçekten şaşılacak bir iş yaptın. Ey Harun’un kız kardeşi, senin baban kötü bir kişi değildi ve annen de azgın, utanmaz bir kadın değildi.” Bunun üzerine Meryem çocuğu gösterdi. Dediler ki: “Henüz beşikte olan bir çocukla biz nasıl konuşabiliriz?!” Çocuk şunları söyledi: “Şüphesiz ben, Allah’ın kuluyum. Allah bana kitap verdi ve beni peygamber kıldı. Nerede olursam olayım, beni kutlu kıldı ve hayat sürdüğüm sürece, bana namazı ve zekatı vasiyet etti; anneme itaati de. Ve beni mutsuz bir zorba kılmadı. Selam üzerimdedir doğduğum gün, öleceğim gün ve diri olarak yeniden kaldırılacağım gün.” (Meryem, 27-33)
Burada Allah şöyle buyuruyor: “İşte Meryem oğlu Îsâ bu; şüpheye düşüp tartıştıkları konuda gerçek söz de bu.”
“Allah’ın bir evlât edinmesi olacak şey değildir. O, bundan münezzehtir. Bir işe karar verdiği zaman ona sadece “ol!” der, hemen olur.” (Meryem:34-35)
Hüseyin Muhyiddin İlahi Kumşei’nin “365 gün Kur’an ile sohbet” kitabından alıntıdır.
4112224
En çok konuşulan başlıklar 