Tsarkake Kai Daga Cikin Burin Makoki na Shahada Imam Husaini
Watannin Muharram da Safar wata biyu ne na zaman makoki ga musulmi musamman mabiya Ahlul Baiti (AS).
Dangane da falsafa da hikimar da ke tattare da juyayin shahadar Imam Husaini (AS) da sahabbansa a yakin Karbala na shekara ta 680, wajibi ne a yi tunani da fahimtar dalilansa da fa'idojinsa da tasirinsa.
Yayin da watan Muharram ke karatowa, Amir Ali Hassanlou, malamin makarantar hauza na kasar Iran, a wata makala ya yi karin bayani kan dalilai da manufofin wannan zaman makoki.
Daya daga cikin dalilai da hikimomin da ke tattare da juyayin shahadar shahidan Karbala shi ne biyayya ga magana da koyarwar Manzon Allah (SAW) da Ahlul Baiti (AS), da ma Alkur’ani mai girma. A cikin Hadisan Imamai Ma’asumai (AS), wadanda aka tattara a cikin litattafan ruwayoyi, an bayar da muhimmanci ga makoki da zubar da hawaye ga Imam Husaini (AS), kuma an danganta lada mai yawa. To sai dai a sani cewa nau'i daya ne kawai na zaman makoki shi ne zubar da hawaye, kuma makoki na nufin duk wani aiki da zai ci gaba da tunawa da Imam Husaini (AS) - walau a ce karantarwa (rawdah-khani), bugun kirji (sineh-zani), gabatar da jawabai, da dai sauransu.
Wani dalili kuma shi ne al’adar dukkanin Imamai Ma’asumai (AS), wadanda suka yi makokin Imam Husaini (AS) da kwadaitar da mutane kan hakan.
Imam Sadik (AS) ya ce duk wanda ya karanta waka na makokin shahadar Imam Husaini (AS) ya yi kuka, ya sa wani ya yi kuka, Aljanna ta wajaba a kansa.
Imam Riza (AS) ya gaya wa daya daga cikin sahabbansa cewa: “Idan kuka yi wa Husaini (AS) kuka har hawaye suka zubo muku, Ubangiji zai gafarta muku dukkan kananan laifukanku da manya, kadan ne ko kadan”.
Ana yawan samun irin waxannan ruwayoyin a madogaran Hadisi. To amma kada mu manta cewa manufar Ahlul-Baiti (AS) ba wai zubar hawaye ba ce kawai, a’a, a’a, a raya tunawa da Imam Husaini (AS).
Babban shahidi Morteza Motahhari ya ce dangane da haka, “Hussein bn Ali (AS) ya koyar da mutane darasin daraja, darussan juriya da hakuri, da darasin jure wahalhalu da wahalhalu”.
Wadannan manyan darasi ne ga musulmi. Don haka, lokacin da suka tambayi Husaini bn Ali (AS) da abin da ya yi da kuma yadda ya farfado da Musulunci, amsar ita ce: Hussaini bn Ali (AS) ya busa sabuwar rayuwa a Musulunci, ya farkar da mutane, ya ba su soyayya da manufa, ya cusa musu jin dadin kai, ya koya musu hakuri, da juriya, da juriya, da juriya ga firgici—da jefar da su cikin tsananin tsoro.
Mutanen da suka taɓa jin tsoro sun zama jajirtattu da jajircewa. Husaini bn Ali (AS) wata alama ce mai girma ta zamantakewa. Bayansa kuma an gudanar da duk wani bore da taken “Ya Latharat al-Hussein!”. (Ya kai mai daukar fansar Husaini!). Har ila yau, ya kasance alama ce mai ƙarfi ta zamantakewa—alama ta umarni da kyakkyawa da hani da mummuna, alama ce ta tabbatar da sallah da rayar da Musulunci, da kuma farkar da maɗaukakin motsin rai da jin daɗin Musulunci a cikinmu. Ya farfado da Musuluncin Musulmi. Bayan tashinsa, musulmi da dama sun tuba, suka tashi rukuni-rukuni, kuma mutane dubu biyar daga Kufa suka kaddamar da kungiyar Tawwabun (Tunit) domin daukar fansa kan wadanda suka kashe Karbala. Rayar da musulmi yana nufin ba su soyayya da manufa.
